براکی تراپی موقت برای سرطان پروستات با دوز بالا (HDR)

سرطان پروستات یکی از شایع‌ترین سرطان‌های مردانه در جهان است. تشخیص به موقع و انتخاب روش درمانی مناسب، نقش مهمی در موفقیت درمان و بهبود کیفیت زندگی بیماران دارد. براکی تراپی، نوعی پرتودرمانی داخلی است که در آن، دانه‌های رادیواکتیو مستقیماً در بافت سرطانی یا نزدیک آن کاشته می‌شوند. یکی از این روش‌های نوین و کارآمد، براکی تراپی موقت برای سرطان پروستات با دوز بالا (HDR) است. در این مقاله به طور مفصل ببه ماهیت براکی تراپی HDR، نحوه‌ی انجام آن، مزایا، معایب و موارد کاربرد این روش درمانی خواهیم پرداخت. پس با ما همراه باشید.

براکی تراپی HDR چیست؟

براکی تراپی با دوز بالا که به عنوان براکی تراپی HDR یا براکی تراپی موقت نیز شناخته می شود؛ نوعی پرتودرمانی داخلی است. در این روش درمانی، لوله های نازکی در غده پروستات قرار داده می شود. سپس اشعه به مدت چند دقیقه از لوله ها به داخل پروستات تابیده می شود تا سلول های سرطانی را از بین ببرد. سپس منبع تابش پرتو خارج می شود، بنابراین هیچ پرتویی در بدن بیمار باقی نمی ماند. از آنجایی که پرتو به طور مستقیم وارد پروستات می شود، بافت های سالم اطراف، دوز کمتری از اشعه را دریافت می کنند. در نتیجه در این روش، بافت سالم، کمتر از انواع دیگر پرتودرمانی به نام پرتودرمانی خارجی دچار آسیب می‌شود.

براکی تراپی HDR می تواند به تنهایی و یا در بیشتر موارد، همراه با پرتودرمانی خارجی انجام شود. اگر پرتودرمانی خارجی همراه با براکی تراپی HDR تجویز شود، دوز بالای اشعه به کل پروستات و همچنین به ناحیه مورد نظر در خارج از پروستات تابیده خواهد شد. همچنین ممکن است قبل و یا بعد از انجام براکی تراپی HDR ، برای کوچک کردن پروستات و افزایش اثربخشی درمان، هورمون تراپی نیز انجام شود.

نوع دیگری از براکی تراپی به نام براکی تراپی همراه با دانه دائمی یا براکی تراپی با دوز پایین وجود دارد که با کاشت دانه های رادیواکتیو ریز در پروستات انجام می شود.

براکی تراپی HDR برای چه افرادی تجویز می شود؟

براکی تراپی HDR برای افرادی مناسب است که سرطان آنها به خارج از غده پروستات گسترش نیافته است (سرطان پروستات موضعی) و در معرض خطر متوسط ​​یا زیاد گسترش سرطان به خارج از پروستات یا عود مجدد پس از درمان قرار دارند.

در صورت وجود موارد زیر، سرطان ریسک متوسطی دارد:

• سطح PSA بین 10 تا 20 نانوگرم در میلی لیتر باشد
• سطح گلیسون 7 باشد
• مرحله سرطان T2b باشد

در صورت وجود موارد زیر، سرطان با ریسک بالا رو به رو است:

• سطح PSA بالاتر از 20 نانوگرم در میلی لیتر باشد
• سطح گلیسون 8، 9 یا 10 باشد
• مرحله سرطان T2c، T3 یا T4 باشد.

اگر سرطان ریسک متوسط ​​یا بالا داشته باشد، رادیوتراپی همراه با پرتودرمانی خارجی و همچنین براکی تراپی HDR تجویز خواهد شد. همچنین ممکن است هورمون تراپی نیز برای کوچک کردن پروستات و آسان‌تر شدن روند درمان سرطان تجویز شود. انجام براکی تراپی HDR همراه با دیگر روش‌های درمانی می تواند به اثربخشی بیشتر درمان کمک کند، اما همچنین می تواند باعث افزایش احتمال بروز عوارض جانبی نیز شود.

همچنین براکی تراپی HDR می تواند برای برخی از افرادی که سرطان آنها شروع به گسترش به ناحیه خارج از پروستات کرده است، مانند وزیکول های منی (سرطان پروستات موضعی پیشرفته) نیز مناسب باشد. معمولاً در این شرایط، هورمون تراپی یا پرتودرمانی خارجی نیز انجام می شود.

 در صورت گسترش سرطان(متاستاز) به خارج از پروستات و به دیگر قسمت‌های بدن (سرطان پیشرفته پروستات)، انجام روش براکی‌تراپی HDR مناسب نخواهد بود.

براکی‌تراپی HDR نسبت به دیگر روش‌های درمانی سرطان پروستات، جدیدتر است و به همین علت، تنها در برخی از بیمارستان‌ها انجام می شود. اگر بیمارستان مورد نظر بیمار، براکی‌تراپی HDR را انجام نمی‌دهد، پزشک می تواند بیمارستانی که این روش در آنجا انجام می شود را به فرد معرفی کند.

دیگر عوامل موثر بر انجام براکی تراپی HDR

درصورتی که بیمار مشکلات شدید ادراری دارد، انجام براکی تراپی HDR ممکن است برای او مناسب نباشد، زیرا انجام آن می تواند باعث تشدید این عارضه شود. علائم این عارضه می تواند مانند علائم بزرگ شدن پروستات باشد، علائمی مانند جریان ضعیف ادرار یا تخلیه نشدن صحیح مثانه. پیش از شروع درمان، پزشک یا پرستار از بیمار درباره سابقه هر گونه مشکل ادراری می پرسند و انجام آزمایش هایی برای اطلاع از وجود این عارضه ها تجویز خواهند شد.

اگر اخیراً سابقه انجام جراحی به نام برداشتن پروستات از طریق پیش‌آبراه (TURP) داشته اید، ممکن است لازم باشد برای انجام براکی تراپی HDR سه تا شش ماه صبر کنید. TURP برای تسکین علائم بزرگی پروستات انجام می شود. برخی از بیمارستان ها براکی تراپی HDR را برای افرادی که سابقه انجام TURP داشته اند، انجام نمی دهند زیرا ممکن است انجام آن، باعث تشدید مشکلات ادراری شود.

 برای انجام براکی تراپی HDR ، ممکن است در طول انجام درمان، از بیهوشی عمومی استفاده شود و در طول انجام درمان، بیمار به طور کامل بیهوش خواهد بود و چیزی احساس نخواهد کرد. بنابراین تنها در صورتی می توانید از روش براکی تراپی HDR استفاده کنید که تناسب اندام و وضعیت سلامت مناسبی داشته باشید تا امکان استفاده از داروی بیهوشی را داشته باشید. اگر چه می توان از بی حسی نخاعی (اپیدورال) نیز به جای بیهوشی عمومی استفاده کرد. استفاده از این بی حسی به جای بیهوشی، توسط مرکز درمانی تعیین می شود.

از چه روش های درمانی دیگری می توان استفاده کرد؟

بر اساس اینکه سرطان موضعی، موضعی پیشرفته و یا پیشرفته باشد، می توان از روش های درمانی دیگری نیز استفاده کرد.

مزایا و معایب این روش چیست؟

برخی مزایا ممکن است برای برخی دیگر از افراد مزیت نباشند. در صورت تجویز براکی تراپی HDR، پیش از تصمیم گیری در مورد انجام آن، بهتر است با پزشک یا پرستار خود درباره آن صحبت کنید. آنها می توانند در انتخاب روش درمانی به بیمار کمک کنند. در ادامه، لیستی از سوالاتی که می توانید از پزشک بپرسید قرار داده شده است که می توانید از آن استفاده کنید. درباره مناسب بودن براکی تراپی HDR برای خود فکر کنید.

مزایا

• براکی تراپی HDR ، دوز بالایی از اشعه را به طور مستقیم به پروستات می رساند. در نتیجه بافت سالم نزدیک پروستات، فقط دوز کمی از اشعه را دریافت می کند و کمتر دچار آسیب دیدگی و عوارض جانبی می شود.
• برای درمان با این روش، بیمار فقط یک یا دو روز در بیمارستان خواهد بود.
• این روش، دوره نقاهت کمتری دارد، به این معنی که بیمار می تواند پس از یک هفته استراحت، به انجام فعالیت های عادی خود ادامه دهد.
• در صورت عود سرطان، می توان درمان با هورمون تراپی را افزایش داد.

معایب

• ممکن است باعث ایجاد برخی عوارض جانبی مانند مشکلات ادراری، روده ای و مرتبط با نعوظ شود.
• باید از داروی بیهوشی استفاده شود.
• در برخی بیمارستان ها، ممکن است نیاز به انجام بیشتر از یک بار پرتو درمانی باشد. همچنین ممکن است لازم باشد بین دو مرحله درمان، بیمار در همان موقعیت بماند، در حالی که لوله ها هنوز در پروستات قرار دارند. برای برخی از بیماران این شرایط می تواند ناراحت کننده باشد.
• اطلاع از اثربخش بودن این درمان مدتی طول می کشد.

اگر در حال درمان با رادیوتراپی با پرتودرمانی خارجی و همچنین براکی تراپی HDR هستید، لازم است درباره مزایا و معایب هر دو روش درمانی فکر کنید. انجام براکی تراپی HDR و پرتو درمانی خارجی به طور همزمان، می تواند باعث ایجاد عوارض جانبی بیشتری شود.

روند درمان چگونه است؟

درصورت تمایل برای انجام براکی تراپی HDR، لازم است به متخصصی مراجعه شود که سرطان را با رادیوتراپی درمان می کند که به او انکولوژیست بالینی گفته می شود. مراحل درمان می توانند توسط متخصصانی از جمله پرتودرمانگرها، رادیولوژیست ها، اورولوژیست ها، فیزیکدانان و در برخی موارد پرستاران، برنامه ریزی و انجام شود.

در صورتی که غده پروستات بیش از حد بزرگ شده باشد، ممکن است پیش از شروع براکی تراپی، هورمون تراپی انجام شود تا پروستات را کوچک کند. در صورت ابتلا به سرطان با ریسک بالا، ممکن است قبل و بعد از شروع درمان، هورمون تراپی تجویز شود. همچنین ممکن است یک دوره کوتاه (سه تا پنج هفته‌ای) پرتودرمانی خارجی انجام شود. این درمان می تواند قبل یا بعد از انجام براکی تراپی HDR نیز انجام شود.

پیش از درمان

صبح روز درمان، برای کمک به تخلیه روده، تنقیه انجام خواهد شد. تنقیه، داروی مایعی است که به طور مستقیم وارد مقعد می شود. روده بیمار در طول درمان، باید خالی باشد تا امکان دریافت تصاویر واضحی از پروستات ایجاد شود. پس از آن، پرستار ممکن است قرصی به بیمار بدهد تا از تخلیه روده‌ها در هنگام تابش اشعه جلوگیری کند.

برای این عمل، از بیهوشی عمومی استفاده خواهد شد تا بدن بیمار در طول عمل بی حرکت باشد. اما همچنین می توان از بی حس کننده نخاعی (اپیدورال) نیز استفاده کرد، که در این صورت بیمار، هوشیار خواهد بود اما امکان احساس کردن چیزی را نخواهد داشت. با پزشک خود در مورد نوع بیهوشی صحبت کنید – استفاده از بیهوشی یا بی حسی می تواند توسط مرکز درمانی تعیین شود.

پس از تزریق داروی بیهوشی، یک پروب اولتراسوند در مقعد قرار داده می شود. این پروب اولتراسوند، پروستات را اسکن می‌کند تا مطمئن شود لوله‌ها در جای درستی قرار گرفته‌اند. سپس لوله های نازکی از ناحیه پرینه، که ناحیه بین بیضه ها و دهانه مقعد است، به داخل پروستات و بافت های اطراف آن وارد می شود. معمولاً 10 تا 20 لوله وجود دارد و هنگامی که در موقعیت مناسب قرار گرفتند، در جای خود محکم می شوند.

همچنین یک کاتتر نیز قرار داده می شود. کاتتر، لوله‌ای نازک است و از طریق آلت تناسلی به داخل مثانه وارد می شود تا ادرار را تخلیه کند.

سپس اسکن انجام خواهد شد – سی تی اسکن (CT)، تصویربرداری ام آر آی (MRI) یا اسکن اولتراسوند. هر بیمارستان روش مخصوص خود را دارد و در برخی بیمارستان ها ممکن است بیش از یک اسکن انجام شود. پزشک از این اسکن برای برنامه ریزی دوزهای اشعه مورد نیاز برای درمان استفاده می کند.

بیمار در طول اسکن می تواند بیهوش و یا هوشیار باشد. در صورت هوشیار بودن، بیمار باید در طول درمان و اسکن، بی حرکت دراز بکشد. این کار می تواند برای برخی افراد ناراحت کننده باشد.

در طول درمان

در طول درمان، لوله های پروستات به دستگاه براکی تراپی متصل می شوند. یک منبع تابش اشعه متصل به یک سیم، به تنهایی به هر لوله وارد می شود. منبع تابش پرتو برای مدت زمان معینی، به هر لوله متصل باقی می ماند. دستگاه به طور خودکار منبع تابش را در پایان درمان قطع می کند.

بیشتر بیمارستان ها فقط یک بار این درمان را انجام می دهند، اما امکان انجام آن بیش از یک بار نیز وجود دارد. تعداد دفعات انجام آن توسط مرکز درمانی تعیین می شود. با پزشک یا پرستار خود درباره دفعات انجام این درمان صحبت کنید؛ همچنین در مورد بیهوش بودن یا بی حس بودن در طول درمان نیز بپرسید.

یک بار درمان

در برخی از بیمارستان‌ها، در هنگام بیهوش بودن بیمار در اتاق عمل، درمان انجام می شود و لوله‌ها قبل از به هوش آمدن فرد از بدن او خارج می‌شوند. در برخی دیگر از بیمارستان ها، در حالی که بیمار هوشیار است، درمان در اتاق براکی تراپی انجام می شود. روند درمان کاملاً بدون درد است. لوله ها پس از پایان درمان برداشته می شوند.

دو یا سه بار درمان

در صورت نیاز به انجام درمان بیش از یک بار، بین هر بار انجام آن باید حداقل شش ساعت فاصله وجود داشته باشد. هر بار درمان، در حالی که بیمار هوشیار است، در اتاق مخصوص براکی تراپی انجام می شود.

برخی از مراکز درمانی، لوله ها را در بین هر بار درمان در جای خود باقی می گذارند. این کار می تواند برای برخی از افراد ناراحت کننده و دردناک باشد. بیمار در این شرایط باید به پشت دراز بکشد و ثابت بماند تا پزشک از عدم حرکت لوله ها مطمئن شود. دراز کشیدن طولانی مدت برای برخی از افراد اذیت کننده خواهد بود.

برخی دیگر از مراکز درمانی پس از هر بار درمان، لوله‌ها را جدا می‌کنند و لوله‌های جدیدی را برای درمان بعدی جایگزین می‌کنند. از پزشک یا پرستار خود در مورد نحوه انجام این درمان بپرسید.

پس از درمان

پس از پایان درمان، پرستار کاتتر را از بدن بیمار خارج می کند. این کار می تواند برای برخی افراد ناراحت کننده باشد اما معمولا با درد همراه نیست. برخی از مراکز درمانی، کاتتر را به مدت یک شب، تا زمانی که خونی در ادرار مشاهده نشود، در بدن بیمار نگه می دارند.

بسیاری از افراد پس از به هوش آمدن عارضه‎‌ای ندارند، اما برخی دیگر با برخی عوارض جانبی مانند احساس ناخوشی یا سرگیجه رو به رو می شوند. همچنین، برخی از افراد پس از اتمام درمان در دفع ادرار با مشکل مواجه خواهند شد. پس از از بین رفتن تاثیر داروی بیهوشی و بازگشت توانایی دفع ادرار به حالت طبیعی، بیمار ترخیص خواهد شد. برخی بیماران ممکن است در همان روز درمان ترخیص شوند؛ در حالی که برخی دیگر لازم است تا شب در بیمارستان بمانند.

24 تا 48 ساعت پس از بیهوشی از رانندگی کردن خودداری شود. می توان از یکی از اعضای خانواده یا دوستان برای بازگشت به خانه کمک گرفت.

پزشک یا پرستار، هر گونه دارویی را که در خانه نیاز باشد تجویز خواهد کرد. این داروها می توانند شامل داروهایی برای کمک به پیشگیری از ایجاد مشکلات ادراری (مانند تامسولوسین) و آنتی بیوتیک ها برای جلوگیری از ایجاد عفونت باشند. همچنین داروهای مسکن درد مانند پاراستامول یا ایبوپروفن نیز می توانند تجویز شوند.

ممکن است تا چند روز پس از درمان متوجه وجود مقداری خون در ادرار خود شوید. همچنین ممکن است در ناحیه ای که لوله ها قرار داده شده اند، کمی ناراحتی و کبودی مشاهده شود. دفع مدفوع نیز ممکن است با درد کمی همراه باشد. این عارضه ها معمولا پس از چند روز برطرف می شوند. 

پس از درمان، هیچ ماده رادیواکتیوی در پروستات باقی نمی ماند و بدن بیمار هیچگونه اشعه ای از خود ساطع نمی کند. بنابراین قرار گرفتن در کنار افراد دیگر از جمله کودکان و زنان باردار، بی خطر خواهد بود.

در صورت نیاز به انجام رادیوتراپی خارجی بعد از انجام براکی تراپی HDR ، حدود دو هفته پس از انجام براکی تراپی شروع خواهد شد.

نکات مهم پس از درمان

پزشک یا پرستار شماره تلفنی در اختیار بیمار قرار خواهد داد تا در صورت داشتن هر گونه سوال یا نگرانی با آن تماس بگیرد. در صورت بروز هر یک از موارد زیر با شماره مورد نظر تماس بگیرید و یا به مرکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.

• ادرار خونی شدید و یا وجود لخته خون در آن، می تواند به معنای خونریزی در پروستات باشد. در صورت مشاهده این عارضه، باید به سرعت درمان انجام شود.
• بروز مشکلات ادراری به طور ناگهانی و عدم توانایی در دفع ادرار، ممکن است نشانه ایجاد احتباس ادرار حاد باشد. در صورت بروز این عارضه، باید به سرعت درمان انجام شود.
• ایجاد تب شدید (بیش از 38 درجه سانتیگراد یا 101 درجه فارنهایت) همراه با لرز یا بدون آن، می تواند نشانه بروز عفونت باشد.

 بازگشت به فعالیت های عادی

چند روز پس از درمان فرد باید بتواند به انجام فعالیت های عادی خود ادامه دهد. مدتی پس از درمان، فرد ممکن است آمادگی بازگشت به کار را داشته باشد – این آمادگی، به میزان تلاش فیزیکی و کار فرد بستگی دارد. در مورد وضعیت خود با پزشک یا پرستار خود صحبت کنید.

قرار ویزیت بعدی با پزشک

چند هفته پس از درمان، جلسه معاینه ای با پزشک یا پرستار خود خواهید داشت. آنها میزان بهبودی پس از درمان را بررسی و در مورد عوارض جانبی سوال خواهند کرد.

سطح PSA باید پس از 18 ماه تا دو سال به تدریج به پایین ترین سطح خود (پایین ترین حد) کاهش یابد. سرعت پایین آمدن PSA و میزان آن، در بین بیماران متفاوت است. در صورتی که هورمون تراپی و براکی تراپی HDR نیز انجام شوند، ممکن است PSA سریعتر به پایین ترین حد خود برسد. در برخی از موارد، مقداری PSA همچنان در آزمایش‌ها نشان داده می شود زیرا سلول‌های سالم پروستات نیز می توانند مقادیر کمی PSA تولید کنند.

علامتی که نشان می دهد سرطان ممکن است عود کند این است که سطح PSA، 2 نانوگرم در میلی لیتر یا بیشتر از پایین ترین سطح خود افزایش یافته باشد، و یا همچنین اگر در طی سه یا چهار آزمایش متوالی، سطح PSA افزایش یافته باشد نیز، می تواند نشان دهنده عود سرطان باشد.

در صورت افزایش سطح PSA، باید با پزشک یا پرستار خود در مورد درمان های مناسب صحبت کنید.

عوارض جانبی این درمان

مانند دیگر درمان ها، براکی تراپی HDR نیز می تواند باعث ایجاد عوارض جانبی شود. این عوارض در هر فرد تأثیر متفاوتی خواهند داشت و ممکن است همه عوارض جانبی احتمالی در فرد مشاهده نشوند. پیش از شروع درمان، در مورد عوارض جانبی با پزشک، پرستار یا متخصص رادیوگرافی خود صحبت کنید. اطلاع از عوارض جانبی احتمالی، به بیمار در مقابله با آنها کمک می کند.

اگرچه به ندرت این اتفاق افتد، اما انجام براکی تراپی HDR و پرتودرمانی خارجی در کنار هم، می تواند باعث افزایش عوارض جانبی شود. پرتودرمانی خارجی می تواند ماه ها یا حتی سال ها پس از درمان عوارض جانبی ایجاد کند.

همچنین اگر بیمار سابقه ابتلا به برخی عوارض دیگر را داشته باشد، ممکن است عوارض جانبی بیشتری را تجربه کند. به عنوان مثال، در صورت داشتن سابقه مشکلات ادراری، مشکلات مرتبط با نعوظ یا اختلالات روده‌ای، ممکن است این عوارض پس از انجام براکی تراپی HDR به صورت شدید تری ایجاد شوند.

خستگی و بی حالی

ممکن است در چند روز اول پس از درمان با از بین رفتن تاثیر داروی بیهوشی احساس خستگی ایجاد شود. تأثیر اشعه بر بدن می تواند باعث ایجاد احساس خستگی در مدت طولانی تری شود، به خصوص اگر هورمون تراپی نیز به طور همزمان انجام شود. همچنین بیدار شدن در طول شب برای دفع ادرار، نیز می تواند باعث ایجاد احساس خستگی در طول روز شود.

خستگی و بی حالی مفرط می تواند زندگی روزمره فرد را تحت تاثیر قرار دهد. این عارضه می تواند بر سطح انرژی، انگیزه و احساسات نیز تأثیر بگذارد. ممکن است خستگی، پس از پایان درمان و تا چندین ماه ادامه یابد.

همچنین انجام پرتودرمانی خارجی نیز، می تواند باعث ایجاد خستگی شود.

اقداماتی وجود دارند که می توان از آنها برای کنترل خستگی استفاده کرد.

مشکلات ادراری

براکی تراپی HDR می تواند باعث بروز مشکلات ادراری شود، این مشکلات شامل موارد زیر هستند:

• تحریک مجرای ادرار و مثانه (سیستیت پرتویی)
• نیاز به دفع بیشتر ادرار (تکرر ادرار)
• نیاز فوری به دفع ادرار (فوریت ادرار)
• اختلال در تخلیه صحیح مثانه (احتباس ادرار)

اختلالات مرتبط با نعوظ

براکی تراپی HDR و پرتودرمانی خارجی می توانند بر رگ های خونی و اعصاب کنترل کننده نعوظ تأثیر بگذارند. در نتیجه ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی در ایجاد و حفظ نعوظ شوند (اختلال نعوظ). این عارضه ممکن است به تدریج در طی چندین سال تشدید شود، به خصوص اگر پرتودرمانی خارجی نیز انجام شود.

در صورت داشتن عارضه مرتبط با نعوظ پیش از درمان و یا در صورت انجام براکی تراپی، هورمون تراپی یا پرتودرمانی خارجی در کنار این درمان، احتمال ایجاد اختلال نعوظ بیشتر خواهد بود.

می توان با انجام برخی اقدامات، اختلالات مرتبط با نعوظ را کنترل کرد.

دیگر مشکلات جنسی

برخی از افراد بلافاصله پس از انجام براکی تراپی HDR، متوجه کاهش حساسیت در آلت تناسلی خود می شوند. این عارضه ممکن است در طول زمان بهبود یابد، اما در برخی موارد نیز می تواند دائمی باشد.

همچنین ممکن است مقدار مایع منی در زمان انزال نیز کاهش یابد و یا دچار "ارگاسم خشک" شوید که در آن احساس ارگاسم وجود دارد، اما مایع منی تولید نمی شود.

باروری

براکی تراپی می تواند باعث ایجاد ناباروری شود، به این معنی که امکان تولید مثل به طور طبیعی وجود نخواهد داشت. اما بعد از انجام براکی تراپی، همچنان توانایی باروری وجود خواهد داشت. پرتودرمانی می تواند باعث ایجاد تغییر در اسپرم‌ها و در نتیجه در جنین تشکیل شده شود، اگرچه احتمال ایجاد این عارصه بسیار کم است. در صورت تمایل، برای پیشگیری از ناباروری، تا مدتی پس از درمان، بهتر است از روش های پیشگیری از بارداری استفاده شود.

در صورت تمایل برای حفظ باروری، می توانید پیش از شروع درمان، از روش ذخیره اسپرم ها استفاده کنید تا پس از درمان از آنها برای باروری استفاده شود. در صورت تمایل، می توانید از پزشک یا پرستار خود درباره ذخیره اسپرم ها بپرسید.

اختلالات روده‌ای

احتمال بروز اختلالات روده‌ای در افرادی که براکی تراپی HDR انجام می دهند کم است. اما اگر در کنار آن، رادیوتراپی با پرتو خارجی نیز انجام شود، احتمال بروز این اختلالات بیشتر خواهد شد.

اختلالات روده‌ای می توانند شامل موارد زیر شوند:

• نفخ شدید
• مدفوع بسیار شل (اسهال)
• التهاب، درد و خونریزی مقعدی (پروکتیت)

خونریزی مقعدی یک عارضه جانبی نادر برای براکی تراپی HDR است. همچنین می تواند نشانه ابتلا به دیگر بیماری های روده‌ای مانند سرطان روده نیز باشد، بنابراین هر گونه خونریزی را به پرستار یا پزشک خود اطلاع دهید. برای بررسی علت بروز این عارضه، آزمایش هایی تجویز خواهند شد. همچنین پزشک ممکن است اطلاعاتی درباره درمان های موثر در اختیار بیمار قرار دهد.

سوالاتی که باید از پزشک یا پرستار خود بپرسید

• آیا قبل یا بعد از براکی تراپی موقت رادیوتراپی با پرتو خارجی انجام خواهد شد؟
• آیا قبل و یا بعد از انجام براکی تراپی موقت نیاز به هورمون تراپی نیز دارم؟
• احتمال بروز عوارض جانبی مانند مشکلات ادراری، اختلالات نعوظ و مشکلات روده‌ای در این درمان چقدر است؟
• چند بار این درمان انجام خواهد شد؟
• آیا در طول درمان از بیهوشی استفاده می شود یا بی حسی؟
• مدت زمان بستری شدن در بیمارستان برای این درمان چقدر است؟
• چگونه از اثربخش بودن درمان مطلع می شویم؟
• سطح PSA بعد از درمان چقدر باید باشد و هر چند وقت یکبار آن را اندازه خواهید گرفت؟
• در صورت افزایش PSA پس از درمان، چه درمان های دیگری می توان انجام داد؟

مقایسه براکی تراپی HDR با سایر روش‌های درمان سرطان پروستات

علاوه بر براکی تراپی HDR، روش‌های دیگری نیز برای درمان سرطان پروستات وجود دارد. در ادامه به مقایسه‌ی مختصری از این روش‌ها می‌پردازیم:

• جراحی: در جراحی، کل بافت پروستات یا بخشی از آن برداشته می‌شود. این روش تهاجمی‌تر از براکی تراپی بوده و با عوارض جانبی بیشتری همراه است.
• پرتودرمانی خارجی: در پرتودرمانی خارجی، از دستگاه‌های پرتو تاب برای تاباندن اشعه به کل ناحیه‌ی لگن استفاده می‌شود. این روش نسبت به براکی تراپی HDR، دقت کمتری دارد و احتمال آسیب به بافت‌های سالم اطراف بیشتر است.
• هورمون درمانی: هورمون درمانی با کاهش سطح تستوسترون، از رشد سلول‌های سرطانی پروستات جلوگیری می‌کند. این روش معمولا به عنوان درمان کمکی در کنار سایر روش‌ها تجویز می‌شود.

انتخاب بهترین روش درمانی برای سرطان پروستات به عوامل مختلفی مانند مرحله‌ی بیماری، سن، سلامت عمومی و ترجیحات بیمار بستگی دارد. پزشک متخصص با در نظر گرفتن این عوامل، مناسب‌ترین روش درمانی را برای هر بیمار تجویز خواهد کرد.

پرسش های متداول