کنار آمدن با تشخیص ابتلا به سرطان پروستات

سرطان پروستات، حکم زلزله ای را دارد که ناگهان آرامش درونی و دنیای اطرافتان را برهم می زند. دریافت چنین خبری شوک بزرگی است که می تواند ترس، اضطراب و هزاران سوال بی پاسخ را در ذهن شما ایجاد کند. اما تسلیم شدن در برابر این طوفان درونی، هرگز راه حل نیست. در این مقاله، به شما چگونگی کنار آمدن با تشخیص ابتلا به سرطان پروستات رو خواهیم آموخت و با روحیه ای قوی تر، با این بیماری مبارزه کنید.

تشخیص سرطان به تازگی

فردی که به تازگی از ابتلا به سرطان پروستات مطلع شده است، ممکن است با احساس ترس، نگرانی، استرس یا حتی عصبانیت مواجه شود. احساسات افراد می تواند در طول زمان تغییر کند. نمی توان گفت تنها یک راه درست برای بروز احساسات وجود دارد؛ هر کس به شیوه خود به این موضوع واکنش نشان می دهد.

هنگامی که فرد از ابتلا به سرطان خود آگاه می شود، ممکن است دچار شوک شود و درک همه چیز و کنار آمدن با اطلاعات مرتبط با بیماری را برای او دشوارتر کند. فکر کردن در مورد سرطان و درمان های احتمالی آن، می تواند استرس زا باشد و ممکن است سوالات زیادی را برای فرد ایجاد کند.

ممکن است فرد در مورد آینده و تاثیر سرطان پروستات بر زندگی خود و خانواده اش، دچار نگرانی شود.

در این شرایط، می توان از حمایت افراد مختلف استفاده کرد؛ همچنین می توان با انجام برخی اقدامات به بیمار کمک کرد. این شرایط، برای خانواده‌ بیماران نیز دشوار خواهد بود و ممکن است آنها نیز به حمایت نیاز داشته باشند.

درک واکنش های طبیعی

اولین قدم، پذیرش این واقعیت است که واکنش های احساسی متعدد و بعضاً متناقضی، کاملاً طبیعی هستند. انکار، خشم، غم، ترس و سردرگمی، احساساتی هستند که بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان پروستات تجربه می کنند. به خودتان زمان بدهید تا این احساسات را هضم کنید و با آنها کنار بیایید.

دانش، سلاحی قدرتمند

در مواجهه با سرطان پروستات، دانش، سلاحی قدرتمند است. با پزشک معالج خود در مورد نوع و مرحله سرطان، گزینه های درمانی، عوارض جانبی احتمالی و پیش آگهی بیماری صحبت کنید. منابع علمی معتبر و انجمن های بیماران سرطانی نیز می توانند در این زمینه به شما کمک کنند.

توجه مهم: هرگز به دنبال اطلاعات پزشکی در منابع غیر معتبر نباشید. این کار می تواند باعث ایجاد استرس و اضطراب بیشتر شود.

تشخیص سرطان پروستات می تواند دشوار باشد. در این شرایط، بیمار ممکن است با استرس بسیار زیادی مواجه شود. ممکن است فرد درباره مسائل مالی، ادامه درمان یا تسلیم شدن در برابر بیماری (نوشتن وصیت نامه) نگران باشد. با کمک آموزش ها و مراقبت های حمایتی، می توان با بسیاری از مسائل و احساسات شایع در این شرایط کنار آمد.

مهم‌ترین اقدام این است که به محض ایجاد ضعف در مقابله با آن، به دنبال کمک باشید. اقدام زودهنگام در این شرایط، به درک بهتر عوارض متعدد بیماری و مقابله با آن کمک می کند.

نکاتی برای شروع: 

از پزشک، پرستار یا دیگر ارائه دهندگان خدمات درمانی خود خجالت نکشید و برای تکرار کردن دستورالعمل ها یا اصطلاحات پزشکی از آنها کمک بگیرید. اعضای تیم پزشکی باید همیشه در دسترس باشند تا به سوالات بیمار پاسخ دهند و نگرانی های او را برطرف کنند.

• می توان از منابع و خدمات پشتیبانی ارائه شده توسط بیمارستان و دیگر ارکان ها کمک گرفت. کسب اطلاعات بیشتر در مورد بیماری، به داشتن احساس راحتی در درمان بیماری کمک می کند.
• از خانواده و دوستان خود بخواهید که به شما در مرتب سازی اطلاعات دریافتی کمک کنند.
• با دیگر بیماران و خانواده های آنها در مورد سرطان پروستات و درمان آن صحبت کنید.

منابع زیادی برای حمایت از بیماران و خانواده های آنها وجود دارد. این منابع شامل موارد زیر هستند:

• مددکاران اجتماعی. این متخصصان می‌توانند به رفع هرگونه نگرانی برای بیمار و خانواده‌ او درباره تشخیص، درمان یا وضعیت شخصی‌ فرد کمک کنند. مددکاران اجتماعی همچنین می توانند آموزش، مشاوره در مورد تغییرات مرتبط با سبک زندگی، و معرفی به دیگر سازمان ها و گروه های حمایتی محلی یا ملی را نیز انجام دهند. مددکار اجتماعی می تواند به خانواده بیمار در پیدا کردن مسکن موقت کمک کند، همچنین می تواند اطلاعاتی در مورد منابع مختلف مرتبط با این شرایط را نیز در اختیار بیمار قرار دهد و برای رفع نیازهای دیگر بیمار، به او کمک کند.
• مشاوره فردی. در برخی موارد، افراد مشکلاتی دارند که بهتر است در یک محیط مجزا و به صورت تکی به آنها رسیدگی شود. مشاوره فردی، می تواند به بیان بهتر احساسات یا مسائل خصوصی مرتبط با بیماری و تأثیر آن بر زندگی کمک کند. متخصصان سلامت روان می توانند به بیمار در کنترل زندگی خود کمک کنند. در مواردی که بیمار دچار افسردگی است، ممکن است داروهایی غیر از داروهای مرتبط با بیماری جسمی، تجویز شود.

برای تهیه برنامه درمانی، از متخصصان درمان تسکینی یا افرادی که در کنترل درد تخصص دارند نیز کمک گرفته خواهد شد.

• گروه های پشتیبانی. گروه های پشتیبانی، برای به اشتراک گذاری تجربه های فردی بسیار مفید هستند. این گروه ها، محیطی را فراهم می کنند تا در آن راه های جدیدی برای مقابله با بیماری خود بیاموزید. در برخی موارد، افراد دیگری که تجربیات مشابهی دارند، می‌توانند مسائل را به طور متفاوتی از ارائه‌دهندگان خدمات درمانی برای بیماران توضیح دهند. همچنین در این گروه ها، امکان اشتراک گذاری موارد کمک کننده و مفید برای افراد نیز وجود دارد. اطلاع از اینکه فرد در این شرایط تنها نیست و افراد دیگری نیز وجود دارند که این شرایط را تجربه می کنند، برای بیمار بسیار موثر خواهد بود. همچنین، به یاد داشته باشید اطلاعات یا تجربیاتی که به اشتراک گذاشته می شوند، برای همه افراد صدق نمی کند. هرگز توصیه های دیگران را جایگزین توصیه های پزشک خود نکنید.
• مشاوران مالی. می توان با مشاوران مالی از طریق بیمارستان ها تماس برقرار کرد و سوالاتی درباره مسائل مالی برای خدمات درمان پزشکی پرسید. برای اطلاع از موارد تحت پوشش بیمه ها نیز می توان از آنها کمک گرفت. در برخی موارد، در صورت نیاز، می توان از بیمه تکمیلی استفاده کرد. به علاوه، برخی از سازمان‌های غیرانتفاعی می‌توانند در مورد هزینه‌هایی مانند از دست دادن شغل و همچنین هزینه‌های سفر و اقامت برای درمان به بیمار کمک کنند.

استفاده از نظر پزشک دوم

استفاده از نظر دوم درباره بیماری، امری طبیعی است. بیشتر پزشکان از دیگر دیدگاه های پزشکی برای بررسی برخی بیماری های پیچیده مانند سرطان پروستات استقبال می کنند. حتی ممکن است پزشک، مراجعه به همکاری را برای نظر دوم نیز توصیه کنند.

پزشک اول معمولاً تمام آزمایش ها و نتایج آزمایشگاهی را برای بررسی برای پزشک دوم ارسال می کند. نظر دوم می تواند به ایجاد تعادل و کاهش اضطراب در مورد مسیر درمانی انتخابی بیمار کمک کند.

با شرکت بیمه خود درباره پوشش هزینه نظر دوم صحبت کنید.

راه های کنترل استرس

تشخیص ابتلا به سرطان پروستات معمولا برای بیمار موقعیت استرس زایی است. در این مقاله، نکات کمک کننده در این شرایط ذکر شده است.

• انتظارات خود را اولویت بندی کنید. برای مثال، اگر فهرستی از 10 کاری دارید که می‌خواهید امروز انجام دهید، مشخص کنید که کدام یک از آنها مهم‌تر هستند (اولویت‌بندی کنید)، و بقیه موارد را برای روزهای دیگر بگذارید. این کار باعث ایجاد احساس موفقیت و کنترل می شود و تا حد زیادی به کاهش استرس کمک می کند.
• در مورد تشخیص خود با دیگران صحبت کنید. خانواده و دوستان می توانند با درک شرایط بیمار، به او کمک کنند. مراجعه به گروه های سرطانی نیز می تواند منبع حمایتی مفیدی باشد.
• فعالیت هایی که حواس فرد را پرت می کنند نیز می توانند کمک کننده باشند. به عنوان مثال، خواندن یا گوش دادن به موسیقی به انرژی فیزیکی کم اما به مقداری توجه احتیاج دارد.

استفاده از تکنیک های آرامش بخش 

انجام برخی تمرینات می توانند به ایجاد احساس آرامش کمک کنند. این تمرین ها شامل تنفس، آرامش عضلانی و ذهنی، دریافت آرامش با گوش دادن به موسیقی و بیوفیدبک است. برخی از این تکنیک ها در ادامه ذکر شده اند.

ابتدا باید در مکانی ساکت و بدون حواس‌پرتی، با وضعیت بدنی راحت (روی صندلی یا مبل بنشینید یا دراز بکشید) قرار بگیرید و وضعیت ذهنی خوبی داشته باشید. سعی کنید از فکر کردن به نگرانی ها و حواس پرتی ها جلوگیری کنید.

• استراحت دو دقیقه ای. افکارتان را به سمت خودتان و تنفستان منتقل کنید. چند نفس عمیق بکشید و به آرامی بازدم کنید. بدن خود را به صورت ذهنی اسکن کنید. به مناطقی که احساس تنش یا گرفتگی می کنند توجه کنید. به سرعت این مناطق را شل کنید. تا جایی که می توانید تنش را کنار بگذارید. یک یا دو بار سر خود را با حرکات ارام و دایره ای بچرخانید. (از انجام حرکاتی که باعث ایجاد درد می شوند خودداری کنید.) شانه های خود را چندین بار به جلو و عقب بچرخانید. اجازه دهید تمام عضلات کاملاً شل شوند. برای چند ثانیه، به موضوعی خوشایند فکر کنید. نفس عمیق دیگری بکشید و به آرامی بازدم کنید. باید سعی کنید احساس آرامش بیشتری داشته باشید.
• آرامش ذهن. چشمها را ببندید و از طریق بینی نفس بکشید. همزمان با بازدم، در سکوت کلمه "یک"، یک کلمه کوتاه مانند "آرامش" یا یک عبارت کوتاه مانند "من احساس آرامش می کنم" را با خود تکرار کنید. 10 دقیقه این کار را ادامه دهید. در صورت سرگردان بودن ذهن خود، سعی کنید به آرامی به تنفس و کلمه یا عبارت انتخابی خود فکر کنید. اجازه دهید تنفستان آهسته و ثابت شود.
• آرامش و تنفس عمیق. نقطه ای را درست زیر ناف خود تصور کنید. در آن نقطه نفس بکشید و شکم خود را با هوا پر کنید. اجازه دهید هوا از شکم به بالا را پر کند و سپس از آن خارج شود، مانند باد کردن بادکنک. با هر بازدم طولانی و آهسته، باید احساس آرامش بیشتری داشته باشید.

کنترل تصمیمات مرتبط با درمان خود را به دست بگیرید

اطلاعات مربوط به دستورالعمل های پیشبرد، مانند نوشتن وصیت نامه زنده و وکالت نامه پایا برای تصمیم گیری های مراقبت های بهداشتی، در دسترس هستند.

وصیت نامه زنده، دستورالعمل های روشنی را در مورد تصمیم فرد در انتخاب انواع درمان های پزشکی طولانی یا تهاجمی ارائه می دهد، مانند اینکه آیا فرد تمایل به استفاده از دستگاه های پزشکی برای طولانی تر کردن بقای خود دارد یا خیر و یا اینکه نیاز به انجام اقداماتی برای راه اندازی مجدد قلب در صورت توقف انجام گردد یا خیر. این یادداشت در زمان حیات فرد تنظیم می شود تا بتواند در آینده، در صورت عدم توانایی در تصمیم گیری، دیگران را از تصمیم خود آگاه کند.

وکالت نامه پایا، برای تصمیمات خدمات درمانی به بیمار این حق را می دهد تا در صورت عدم توانایی در تصمیم گیری و بیان تصمیمات مرتبط با درمان خود، شخص دیگری را برای صحبت به جای خود انتخاب کند. هر کشور، دارای سند دستورالعمل پیشبرد مخصوص به خود می باشد، سندهایی از جمله وصیت نامه زنده و وکالت نامه پایا برای خدمات درمانی.

در نهایت، ممکن است بپرسید که آیا نیاز به نوشتن وصیت نامه است؟ پاسخ بله است. هیچ کس دوست ندارد در مورد مرگ خود فکر کند، اما نوشتن وصیت نامه برای همه افراد ضروری است تا پس از مرگ فرد، نزدیکان او از خواسته های فرد در مورد دارایی و دیگر جنبه های دارایی او اطلاع یابند و آنها را عملی کنند. این سند باید با اطلاع وکیل تهیه شود.

چگونه می توان به خود کمک کرد؟

اگرچه هر فرد، روش خود را برای مقابله با سرطان پروستات دارد؛ اما استفاده از پیشنهادات زیر نیز می تواند برای بیماران مفید باشد.

کسب اطلاعات در مورد سرطان

بر اساس نتایج آزمایش ها، سرطان ممکن است یکی از انواع زیر باشد:

• سرطان پروستات موضعی
• سرطان پروستات پیشرفته موضعی
• سرطان پیشرفته پروستات

گزینه های درمانی مختلفی برای هر مرحله از سرطان پروستات وجود دارد.

توجه به گزینه های درمانی

بهتر است بیمار، درباره روش های درمانی که می تواند انجام دهد تحقیق کند. همچنین می توان لیستی از سوالات مورد نظر را برای پرسیدن از پزشک یا پرستار آماده کرد. لازم است درباره عوارض جانبی و انتظاراتی که فرد از درمان دارد و همچنین نحوه کنترل آنها نیز با پزشک صحبت شود. اطلاع از این موارد، در تصمیم گیری برای درمان به بیمار کمک می کند.

حمایت اطرافیان: تکیه گاهی محکم در مسیر مبارزه

حمایت و همراهی اعضای خانواده و دوستان، نقشی کلیدی در تقویت روحیه شما دارد. با آنها در مورد احساسات و نگرانی های خود صحبت کنید. از آنها بخواهید در انجام کارهای روزمره به شما کمک کنند و در طول درمان، همراه شما باشند. یک حلقه حمایتی قوی، به شما این اطمینان را می دهد که در این مسیر تنها نیستید.

بیمار می تواند درباره مسائل مختلف خود با دیگران صحبت کند – با فردی که در صحبت کردن با او راحت باشد. این فرد می تواند یکی از نزدیکان بیمار یا فرد متخصص در این زمینه باشد، مانند مشاور یا پزشک یا پرستار. افرادی که در مراقبت و درمان بیمار مشارکت دارند، باید بتوانند در مورد مسائل مرتبط با بیماری، به بیمار کمک کنند و نگرانی های او را رفع کنند.

همدردی و تبادل تجربه

صحبت کردن با افرادی که تجربه مشابهی با شما دارند، می تواند بسیار امیدبخش باشد. گروه های درمانی این فرصت را به شما می دهند تا با دیگر بیماران مبتلا به سرطان پروستات در ارتباط باشید، تجربیات خود را به اشتراک بگذارید و راهنمایی دریافت کنید.

داشتن امید و تعیین کردن هدف

سرطان پروستات، هرگز به معنای پایان زندگی نیست. پیشرفت های چشمگیری در زمینه درمان این بیماری صورت گرفته است و با تشخیص به موقع و روند درمانی مناسب، می توان طول عمر و کیفیت زندگی قابل قبولی را برای بیماران مبتلا به سرطان پروستات رقم زد. امید را از دست ندهید و با روحیه ای قوی، با این بیماری مبارزه کنید. افراد می توانند برای ادامه زندگی خود، اهدافی تعیین کنند.

مراقبت از خود

بیماران می توانند زمانی را به مراقبت از خود اختصاص دهند. برای مراقبت از خود، می توان از تکنیک هایی برای کنترل استرس و افزایش آرامش استفاده کرد – تکنیک هایی مانند تمرینات تنفسی یا گوش دادن به موسیقی. در صورت ایجاد اختلال در خوابیدن، با پزشک یا پرستار خود در این باره صحبت کنند.

داشتن رژیم غذایی سالم و متعادل

داشتن یک سبک زندگی سالم می تواند در طول درمان سرطان پروستات بسیار مفید باشد. تغذیه مناسب، ورزش منظم (با مشورت پزشک)، کنترل استرس و خواب کافی، به تقویت سیستم ایمنی بدن و بهبود کیفیت زندگی شما کمک می کند.

در حال حاضر، تاثیر برخی غذاهای بر سرطان پروستات مشخص نیست؛ اما داشتن تغذیه مناسب می تواند در حفظ وزن مناسب، که در افراد مبتلا به سرطان پروستات اهمیت دارد، موثر باشد. همچنین می تواند برای حفظ و بهبود سلامت عمومی نیز مفید باشد و باعث داشتن احساس کنترل بیشتری بر بیماری شود. ایجاد برخی تغییرات در رژیم غذایی نیز می تواند به بهبود برخی عوارض جانبی مرتبط با درمان کمک کند.

داشتن فعالیت بدنی تا حد امکان

فعال ماندن می تواند قدرت بدنی و تناسب اندام و خلق و خوی افراد را بهبود بخشد. در حال حاضر به طور قطعی مشخص نیست که داشتن فعالیت بدنی بر بهبود برخی از عوارض جانبی درمان تاثیر دارد یا خیر. اما داشتن فعالیت بدنی کم نیز می تواند در بهبود وضعیت بیمار موثر باشد. بهتر است افراد، کارها را با سرعت مناسب خود انجام دهند.

چه افرادی می توانند به بیمار کمک کنند؟

سرطان پروستات، سفری سخت اما قابل عبور است. با دانش، حمایت اطرافیان، سبک زندگی سالم و حفظ امید می توانید این مسیر را با موفقیت طی کنید. به خاطر داشته باشید که شما در این مبارزه تنها نیستید و با اراده و پشتکار، می توانید بر این بیماری غلبه کنید.

تیم پزشکی

صحبت کردن با پرستار، پزشک معالج، پزشک عمومی و یا دیگر افراد حاضر در تیم پزشکی می تواند برای بیمار مفید باشد. آنها می توانند موارد مرتبط با تشخیص، درمان و عوارض جانبی را به بیمار توضیح دهند، به نگرانی های او گوش کنند و او را با با افراد دیگری که می توانند به بیمار کمک کنند، آشنا نمایند.

پرستاران متخصص

پرستاران متخصص ما نیز می توانند در مورد هرگونه نگرانی، بیمار را راهنمایی کنند و گزینه های تشخیص و درمان را برای او توضیح دهند. آنها زمان کافی برای گوش دادن به هر گونه نگرانی بیمار یا نزدیکان او را دارند.

مشاوران متخصص

مشاوران برای گوش دادن به دیگران آموزش دیده اند و می توانند به افراد کمک کنند تا راه های مناسب خود را برای مقابله با مسائل مختلف پیدا کنند. بسیاری از بیمارستان ها دارای مشاوران یا روانشناسانی هستند که در مسائل مرتبط با افراد مبتلا به سرطان تخصص دارند – افراد می توانند از پزشک یا پرستار خود در بیمارستان درباره این مشاوران بپرسند. افراد  همچنین می توانند برای مشاوره به NHS مراجعه و یا از مشاور خصوصی استفاده کنند.

انجمن های آنلاین

انجمن آنلاین رایگان، مکانی است برای صحبت در مورد هر چیزی که در ذهن افراد است - سوالات، فراز و نشیب های بیماری. هرکس می تواند سوالی بپرسد یا تجربه ای را به اشتراک بگذارد. این مکان، برای مقابله با سرطان پروستات در نظر گرفته شده است.

نقش پزشک عمومی چیست؟

پزشک عمومی، فرد را به بیمارستان معرفی می کند و ادامه درمان او را در اختیار تیم پزشکی در بیمارستان قرار می دهد. با این حال، پزشک عمومی از نتایج آزمایش ها و درمان های فرد نیز مطلع خواهد شد. همچنین، اگر فرد تحت نظارت فعال یا نظارت درمانی قرار گیرد، ممکن است لازم باشد به طور منظم برای انجام آزمایش آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) و در صورت نیاز به انجام هورمون درمانی، برای تزریق هورمون به پزشک عمومی خود مراجعه کند. همچنین باید برای دیگر بیماری ها به پزشک عمومی مراجعه شود و در مورد داشتن هر گونه نگرانی با او صحبت کرد.

در صورت بروز عوارض جانبی مرتبط با درمان، پزشک عمومی می تواند این عوارض را درمان کند یا بیمار را برای درمان عوارض به متخصص معرفی کند. بیمار باید برای بررسی اثربخشی درمان و عدم عود سرطان، تحت معاینه های منظم قرار گیرد. بر اساس وضعیت بیمار و خدمات در دسترس، ممکن است برخی از خدمات توسط پزشک عمومی انجام شوند. در صورت وجود علائم عود سرطان، پزشک عمومی می تواند فرد را به بیمارستان معرفی کند.

صحبت کردن با خانواده و دوستان

ممکن است فرد در مورد اطلاع دادن به دوستان و خانواده خود، نحوه واکنش آنها و یا ناراحت شدن آنها، نگران باشد.

ممکن است شروع کردن مکالمه در این مورد برای فرد دشوار باشد. در این شرایط، بهتر است یک مکان آرام پیدا کنید و درباره ابتلا به سرطان پروستات به آنها توضیح دهید. قرار دادن اطلاعات در اختیار آنها می تواند کمک کننده باشد.

بهتر است از آنها بخواهید اگر سوالی دارند بپرسند. در صورتی که پاسخ سوال را نمی دانستید، می‌توانید آن را یادداشت کنید و در جلسه معاینه بعدی از پزشک یا پرستار خود بپرسید.

اگر اطلاع دادن به دوستان و خانواده دشوار است، می‌توانید از افراد معتمد کمک بگیرید و از آنها درخواست کنید تا به خانوادتان اطلاع دهند.

در صورت داشتن برادر یا فرزند پسر، بهتر است درباره احتمال ابتلا به سرطان پروستات با او نیز صحبت کنید. زیرا اگر فردی، پدر یا برادرش سابقه ابتلا به سرطان پروستات را داشته باشند، دو و نیم برابر بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به سرطان پروستات قرار خواهد گرفت. ممکن است نیاز باشد آنها نیز با پزشک یا پرستار صحبت کنند، به خصوص اگر بالای 45 سال سن داشته باشند.