قرص دارولوتامید در سرطان پروستات (داروی خوراکی) + عوارض

پیشرفت های چشمگیر در علم پزشکی، دارو های قدرتمندی را برای مبارزه با سرطان پروستات در اختیار متخصصان قرار داده است. داروی دارولوتامید (Darolutamide) یکی از این دارو هاست، اما آیا این دارو عوارضی هم به همراه دارد؟ در این مقاله قصد داریم با اثربخشی و عوارض جانبی دارولوتامید آشنا شویم و ببینیم این دارو چگونه به یاری بیماران مبتلا به سرطان پروستات می شتابد.

دارولوتامید چیست و چگونه عمل می کند؟

دارولوتامید دارویی خوراکی است که به گروهی از داروها به نام مهارکننده های گیرنده آندروژن (AR Antagonist) تعلق دارد. سلول های سرطانی پروستات، برای رشد و تکثیر به هورمونی به نام تستوسترون وابسته اند. تستوسترون محرک رشد و تقسیم این سلول های سرطانی است. دارولوتامید با مسدود کردن گیرنده های آندروژن روی سطح سلول های سرطانی، مانع از اتصال تستوسترون به این گیرنده ها می شود. در نتیجه، عملکرد تستوسترون مختل شده و سلول های سرطانی با اختلال در رشد و تکثیر مواجه می شوند.

دارولوتامید نوع جدیدی از هورمون درمانی برای بیمارانی است که دیگر انواع هورمون درمانی در آنها اثربخشی ندارد و هنوز سرطان پروستات آنها به دیگر قسمت های بدن گسترش نیافته است.

سلول های سرطانی پروستات معمولاً برای رشد به هورمون تستوسترون نیاز دارند. مصرف دارولوتامید باعث از بین رفتن اثر تستوسترون بر سلول های سرطان پروستات می شود.

دارولوتامید را می توان در برخی از افراد مبتلا به سرطان پروستات حساس به هورمون به عنوان بخشی از درمان جدید به نام درمان سه گانه استفاده کرد.

دارولوتامید سرطان پروستات را معالجه نمی کند، اما می تواند به کنترل آن کمک کند. مشخص شده است که مصرف این دارو می تواند مانع متاستاز این سرطان شود و یا انتشار این بیماری به سایر قسمت های بدن را به تعویق بیندازد. این بدان معناست که می تواند باعث تاخیر بروز علائم سرطان پروستات پیشرفته در این افراد شود و نیاز به درمان های بیشتر مانند شیمی درمانی را به تاخیر بیندازد.

دارولوتامید برای چه کسانی تجویز می شود؟

دارولوتامید برای درمان انواع خاصی از سرطان پروستات به کار می رود، از جمله:

• سرطان پروستات پیشرفته یا متاستاتیک: زمانی که سرطان به سایر نقاط بدن منتشر شده باشد.
• سرطان پروستات مقاوم به اختگی: هنگامی که سرطان دیگر به داروهای کاهش دهنده تستوسترون پاسخ نمی دهد.

دارولوتامید درمانی برای سرطان پروستات بیمارانی که انواع هورمون درمانی در آنها اثربخشی ندارد، اما هنوز بیماری آنها به دیگر قسمت های بدن گسترش نیافته است، تجویز می شود. در برخی موارد از اصطلاح سرطان پروستات مقاوم به عقیم سازی غیر متاستاتیک (یا عود کننده هورمونی) برای این بیماری نیز استفاده می شود (nmCRPC).

دارولوتامید معمولا در صورتی گزینه درمانی خواهد بود که نتایج آزمایش ها نشان دهند سرطان پروستات شروع به رشد کرده است و احتمالاً به دیگر قسمت های بدن گسترش می یابد.  به طور معمول پزشک زمانی که سطح PSA برابر 2 نانوگرم در میلی لیتر یا بالاتر بوده و زمان دو برابر شدن آن نسبت به آزمایش پیشین زیر 10 ماه باشد، این دارو را تجویز می کند.

برای اطمینان از اینکه سرطان پروستات به دیگر قسمت های بدن گسترش نیافته است، باید آزمایش های تشخیصی انجام شود. این آزمایش ها شامل اسکن استخوان، اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) یا گاهی اوقات یک اسکن توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) باشد.

در صورتی که سرطان به دیگر قسمت های بدن گسترش یافته باشد، مصرف دارولوتامید گزینه مناسبی نخواهد بود. به جای آن، پزشک در مورد درمان های سرطان پیشرفته پروستات با بیمار صحبت خواهد کرد.

در صورتی که نتایج اسکن نشان دهند که سرطان به غدد لنفاوی نزدیک پروستات گسترش یافته است، احتمالا می توان از داروولوتامید استفاده کرد. اما اگر سرطان به غدد لنفاوی در دیگر قسمت های بدن گسترش یافته باشد، داروولوتامید تجویز نخواهد شد.

دیگر بیماری ها و داروها

پزشک معالج را از ابتلا به دیگر بیماری های خود مطاع سازید. همچنین داروهای مصرفی خود نیز به پزشک اطلاع دهید؛ زیرا دارولوتامید ممکن است بر عملکرد برخی از داروها تأثیر بگذارد و یا برخی از داروهای دیگر ممکن است بر عملکرد داروولوتامید تأثیر بگذارند. پزشک در مورد اینکه آیا دارولوتامید داروی مناسبی است یا خیر با بیمار صحبت خواهد کرد.

در صورت ابتلا به بیماری های کبدی متوسط ​​یا شدید یا مشکلات کلیوی شدید، ممکن است دوز کمتری از دارولوتامید (300 میلی گرم، دو بار در روز) تجویز شود.

دیگر گزینه های درمانی

اگر مصرف دارولوتامید برای بیمار مناسب نباشد، معمولاً مصرف دارویی که پیش از آن استفاده می کردید ادامه می یابد، حتی اگر اثربخشی مناسبی نداشته باشد؛ زیرا همچنان می تواند به پایین نگه داشتن میزان تستوسترون در بدن کمک کند.

اگرچه سرطان پروستات دیگر نسبت به نوع اول هورمون درمانی پاسخ دهی مناسبی ندارد، اما ممکن است نسبت به دیگر انواع هورمون درمانی یا ترکیبی از درمان ها پاسخ دهی خوبی داشته باشد. به عنوان مثال، پزشک ممکن است اضافه کردن یک آنتی آندروژن یا استروئید را به هورمون درمانی معمول بیمار پیشنهاد دهد.

در مورد گزینه های درمانی خود با پزشک معالج صحبت کنید. پزشک همچنین می تواند هر آزمایش بالینی که بیمار می تواند در آن شرکت کند را به فرد اطلاع دهد.

درمان شامل چه مواردی می شود؟

دارولوتامید معمولاً به صورت دو قرص 300 میلی گرمی، دو بار در روز مصرف می شود. به این معنی که دوز کلی آن 1200 میلی گرم در روز است. قرص ها باید به طور کامل همراه با غذا مصرف شوند.

لازم است هورمون درمانی اصلی، در کنار مصرف دارولوتامید ادامه یابد. این کار به پایین نگه داشتن میزان تستوسترون در بدن کمک می کند و می تواند به بهبود عملکرد داروولوتامید نیز کمک کند.

عوارض جانبی دارولوتامید چیست؟

مانند دیگر روش های درمانی، مصرف دارولوتامید می تواند باعث ایجاد عوارض جانبی شود. از آنجا که دارولوتامید یک درمان جدید است، هنوز از خطر عوارض جانبی آن در دراز مدت (بیش از سه سال) اطلاعاتی در دست نیست. اما مطالعات نشان می دهند که بیشتر بیماران، فقط عوارض جانبی خفیفی در نتیجه مصرف دارولوتامید تجربه می کنند.

دیگر عوارض جانبی دارولوتامید که کمتر ایجاد می شوند، مشابه عوارض جانبی هورمون درمانی استاندارد هستند.

دارولوتامید میتواند باعث عوارض جانبی بسیار جدی شود. در صورت بروز هرکدام از موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:

• تهوع یا اسهال مداوم
• دفع دشوار یا دردناک ادرار
• خون در ادرار
• سردرد های شدید، تاری دید، احساس درد ضربانی در گوش یا گردن
• ضربان ضعیف قلب، نبض ضعیف، غش و کاهش تنفس
• علائم لخته خون در ریه (درد قفسه سینه، سرفه های ناگهانی و شدید، خس خس سینه، تنفس سریع و کم عمق، سرفه خونی)
• علائم عفونت ریه (تب، لرز، سرفه های خلطی، درد قفسه سینه و تنگی نفس)

عوارض جانبی معمول در هنگام استفاده از دارولوتامید عبارت اند از:

• احساس خستگی
• درد در دست ها یا پاها
• عارضه های پوستی
• کاهش سلول های سفید خون
• تغییر آنزیم های کبدی

به یاد داشته باشید که در کنار مصرف دارولوتامید، همچنان هورمون درمانی اصلی انجام خواهد شد؛ بنابراین اگر هورمون درمانی اصلی باعث بروز عوارض جانبی شده است، لازم است به مصرف دارو ادامه دهید. بسیاری از بیمارانی که شروع به مصرف دارولوتامید می کنند هیچ افزایشی در عوارض جانبی مشاهده نمی کنند.

عوارض جانبی روی افراد مختلف، متفاوت است و ممکن است فرد، تمام عوارض جانبی احتمالی دارولوتامید را تجربه نکند. پیش از شروع درمان، پزشک یا پرستار عوارض جانبی احتمالی را توضیح خواهند داد. اطلاع از اینکه احتمال بروز چه عارضه ای وجود دارد، می تواند به فرد در مقابله با آنها کمک کند. همچنین می توان اطلاعات بیشتر را در بروشور همراه دارو یا از مجموعه داروهای الکترونیکی کسب کرد.

در صورت بروز عوارض جانبی ناشی از مصرف دارولوتامید، حتی اگر در اینجا ذکر نشده باشند، لازم است با پزشک یا پرستار خود در این باره صحبت کنید. آنها ممکن است درمان های دیگری را برای کمک به کنترل هر گونه عوارض جانبی به شخص پیشنهاد دهند. همچنین ممکن است مصرف دوز کمتر دارولوتامید را برای مدت کوتاهی پیشنهاد کنند تا ببینند آیا عوارض جانبی بهبود می یابند یا خیر.

فقط تعداد کمی از بیماران به دلیل عوارض جانبی مصرف دارولوتامید را قطع می کنند.

سالم نگه داشتن استخوان ها

هورمون درمانی با دارولوتامید، ممکن است به مرور زمان استخوان ها را نازک تر و ضعیف تر کند. فرد می تواند با ایجاد تغییراتی در سبک زندگی خود به حفظ استحکام استخوان ها و کاهش احتمال کاهش تراکم استخوانها (پوکی استخوان) کمک کند.

در صورت داشتن سابقه ابتلا به پوکی استخوان، پزشک ممکن است مصرف داروهایی مانند بیس فسفونات ها را برای کمک به کاهش احتمال شکستگی استخوان ها تجویز کند.

پیشگیری از بارداری

در صورت داشتن فعالیت جنسی و احتمال بارداری همسر بیمار، لازم است در حین مصرف دارولوتامید و تا یک هفته پس از مصرف آن، از کاندوم همراه با روش های دیگری از پیشگیری از بارداری استفاده شود.

در صورت بارداری همسر بیمار، در صورت داشتن رابطه جنسی باید از کاندوم استفاده شود. زیرا هنوز تاثیر مصرف دارولوتامید بر جنین مشخص نیست.

درمان سه گانه چیست؟

درمان سه گانه، نوعی روش درمانی جدید است. داروولوتامید را با هورمون درمانی و نوعی شیمی درمانی به نام دوستاکسل ترکیب می کنند.

مشخص شده است که درمان سه گانه در برخی موارد می تواند باعث افزایش بقا شود. این روش، سرطان پروستات را درمان نمی کند، اما می تواند به کنترل آن کمک کند و همچنین می تواند باعث به تاخیر افتادن موارد زیر نیز شود:

• نیاز به انجام دیگر درمان های سرطان پروستات
• درد وخامت بیماری
• مقاوم شدن سرطان به فرایند اختگی. در این مرحله، حتی اگر سطح تستوسترون توسط هورمون درمانی استاندارد یا جراحی برای برداشتن بیضه ها (ارکیِکتومی) پایین نگه داشته شود، رشد سرطان ادامه پیدا می کند.

چه کسانی شرایط انجام درمان سه گانه را دارند؟

درمان سه گانه برای بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته پروستات حساس به هورمون که تازه تشخیص داده شده، مناسب است. این بدان معناست که سرطان پروستات به دیگر قسمت های بدن گسترش یافته است، اما با هورمون درمانی قابل درمان است. برای انجام درمان سه گانه، بیمار باید وزن متناسبی داشته باشد؛ زیرا در صورت داشتن دیگر مشکلات سلامتی، مقابله با عوارض جانبی شیمی درمانی دشوارتر خواهد بود.

درمان سه گانه معمولاً برای شرایط زیر مناسب نخواهد بود:

• بیمار، بیش از 12 هفته تحت هورمون درمانی بوده باشد.
• بیمار، قبلاً درمان با شیمی درمانی را شروع کرده باشد.
• قبلاً داروولوتامید یا هورمون درمانی جدید (نسل دوم) دیگری مانند انزالوتامید، آپالوتامید یا آبیراترون مصرف شده باشد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اینکه چه کسانی می توانند تحت درمان با سه گانه درمانی قرار گیرند و اینکه آیا این روش برای شخص مناسب است یا خیر، با پزشک خود صحبت کنید.

درمان سه گانه شامل چه مواردی است؟

اگر شخص شرایط درمان با روش سه گانه درمانی را داشته باشد، ابتدا هورمون درمانی و دارولوتامید برای او تجویز خواهد شد.

شیمی درمانی، تا شش هفته پس از شروع مصرف دارولوتامید آغاز خواهد شد و حداکثر شش جلسه (که سیکل نیز نامیده می شود) شیمی درمانی انجام خواهد شد. شیمی درمانی معمولاً هر سه هفته یکبار انجام می شود. برای شروع، پزشک، بیمار را بعد از هر جلسه تحت نظر خواهد داشت تا او را از نظر بروز عوارض جانبی، مورد بررسی قرار دهد. پزشک ممکن است درمان را تنظیم کند یا برای کمک به بهبود عوارض جانبی دارو تجویز کند. همچنین آزمایش خون نیز به طور منظم انجام خواهد شد.

پس از شیمی درمانی، مصرف دارولوتامید و هورمون درمانی ادامه خواهد یافت. پزشک، سطح PSA بیمار و هر نتیجه آزمایش دیگری به همراه اطلاعاتی در مورد احساس بیمار را بررسی می کند تا پاسخدهی به درمان را بسنجد.

عوارض درمان سه گانه درمانی چیست؟

مانند دیگر درمان ها، مصرف دارولوتامید، هورمون درمانی و شیمی درمانی (دوستاکسل) نیز می توانند باعث بروز عوارض جانبی شوند. برخی از عوارض جانبی رایج انجام هر سه درمان به طور همزمان شامل موارد زیر هستند:

• افزایش فشار خون
• قرمزی های پوستی

هر درمان می تواند عوارض جانبی متفاوتی ایجاد کند و ممکن است روی هر فرد نیز متفاوت باشد؛ احتمال مشاهده همه عوارض جانبی در فرد بسیار کم است.

عوارض جانبی شیمی درمانی اغلب موقتی هستند و پس از پایان درمان به تدریج برطرف می شوند.

در مورد بروز هر گونه عارضه جانبی با پزشک خود صحبت کنید. پزشک می تواند به هر سوالی در این زمینه پاسخ دهد و در مورد اقدامات مورد نیاز برای کنترل عوارض جانبی به بیمار کمک کند.

پیگیری درمان

در حین مصرف دارولوتامید (معمولاً هر سه ماه یکبار ) به طور منظم آزمایش خون آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) و بررسی فشار خون انجام خواهد شد. همچنین ممکن است هر چند ماه یکبار اسکن تراکم استخوان نیز انجام شود تا علائم کاهش تراکم استخوان مورد بررسی قرار گیرند.

پزشک، از سطح PSA و هر نتیجه آزمایش دیگری به همراه اطلاعاتی در مورد احساسات شخص استفاده می کند تا عملکرد درمان را بررسی کند. در صورت بروز هر گونه عارضه جانبی، به پزشک یا پرستار خود اطلاع دهید، زیرا ممکن است راه هایی برای کنترل این عوارض وجود داشته باشد.

کاهش سطح PSA، معمولاً به معنی اثربخش بودن درمان است. سرعت کاهش سطح PSA و میزان کاهش سطح آن در افراد مختلف متفاوت است.

در برخی از افراد، سطح PSA کاهش نمی یابد یا به افزایش خود ادامه می دهد. این ممکن است به این معنی باشد که دارولوتامید اثربخشی ندارد. ممکن است اسکن هایی مانند سی تی اسکن یا پت اسکن تجویز شود تا گسترش سرطان مورد بررسی قرار گیرد.

اگر اسکن ها نشان دهند که سرطان گسترش نیافته است، ممکن است پزشک تداوم مصرف داروولوتامید را تجویز کند. در صورت گسترش سرطان به دیگر قسمت های بدن، پزشک در مورد درمان های سرطان پیشرفته پروستات با بیمار صحبت خواهد کرد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد دارولوتامید، با پزشک معالج خود صحبت کنید.

سوالاتی که باید از پزشک یا پرستار خود بپرسید

• آیا دارولوتامید درمان مناسبی برای من است و چرا؟
• شایع ترین عوارض جانبی چیست؟ آیا راه هایی برای کنترل آنها وجود دارد؟
• اگر داروولوتامید مصرف کنم، چه آزمایش هایی برای نظارت بر سرطان پروستات باید انجام دهم و هر چند وقت یکبار آنها را انجام خواهم داد؟
• اگر سطح PSA من تا زمانی که داروولوتامید مصرف می کنم به افزایش خود ادامه دهد، چه اتفاقی می افتد؟
• اگر سرطان من پیشرفته شود چه درمان هایی ممکن است مناسب باشد؟