نحوه برخورد و حمایت از بیماران مبتلا به سرطان پروستات

سرطان پروستات، یکی از شایع ترین سرطان ها در میان آقایان است. مواجهه با چنین تشخیصی، شوکی عظیم برای بیمار و اطرافیان او به همراه دارد. در این بحران، نوع برخورد و حمایت اطرافیان نقشی حیاتی در روحیه بیمار و روند درمان او ایفا می کند.

فرض کنید عزیزانتان به سرطان پروستات مبتلا شده است. طوفانی از سوالات ذهن شما را درگیر کرده و نمی دانید چگونه او را در این مسیر سخت همراهی کنید. نگران نباشید، در این مقاله، نحوه برخورد و حمایت از بیماران مبتلا به سرطان پروستات را با هم مرور می کنیم. با همراهی شما، این مسیر دشوار، هموارتر خواهد شد.

مقابله و حمایت هنگام ابتلا به سرطان پروستات

زندگی با بیمار مبتلا به سرطان پروستات می تواند اطرافیان او را نیز تحت تاثیر قرار دهد، بر احساسات آنها اثر بگذارد و روابطشان با بیمار را دچار تغییر کند، زیرا با تشخیص این بیماری، برنامه ها و اولویت های زندگی افراد دچار دگرگونی خواهد شد.

این یادداشت، برای نزدیکان بیماران مبتلا به سرطان پروستات مانند اعضای خانواده و دوستان آنها، تهیه شده و به راه های حمایت از بیمار، منابع دریافت اطلاعات بیشتر، و نحوه خود مراقبتی پرداخته است.

حمایت از بیمار مبتلا به سرطان پروستات

معمولا، نزدیکان فرد مبتلا به سرطان پروستات، تلاش می کنند تا از او حمایت کنند و در کنار او حضور داشته باشند. تحقیقات نشان می دهند افرادی که از حمایت عاطفی و عملی خانواده و دوستانشان برخوردار هستند می توانند بهتر از دیگران با چالش های روزانه سرطان پروستات کنار بیایند. کمک به بیمار باعث کاهش حس اضطراب اطرافیان و همچنین ایجاد احساس تسلط بیشتر بر اوضاع می شود. با این حال، آنها باید از محدودیت های بیمار اگاه شوند و به او یادآوری کنند که لازم نیست تمام بار این مسئولیت را بر عهده بگیرند و می توانند تا حد امکان از خانواده و دوستان خود کمک بگیرند. موسسات خیریه و مراکز خدمات اجتماعی نیز مکان های مناسبی برای دریافت خدمات حمایتی هستند.

کنار آمدن با ابتلا به سرطان، دریافت درمان، و کنترل عوارض جانبی، می تواند برای بیمار چالش برانگیز باشد. تحقیقات نشان می دهند که احتمال ابتلا به افسردگی و اضطراب در افراد مبتلا به سرطان پروستات و همسر آنها، بالاتر از دیگر افراد است.

اگر همسر بیمار، با احساس غم و نگرانی مواجه است و یا کنار آمدن با این بیماری برایش دشوار است، بهتر است این دغدغه ها را با پزشک یا پرستار در میان بگذارد تا از درمان ها و حمایت های مرتبط با این موضوع استفاده کند.

کسب اطلاعات بیشتر درباره سرطان پروستات

کسب اطلاعات بیشتر درباره سرطان پروستات می تواند به نزدیکان بیمار کمک کند. ممکن است برخی افراد برای یادگیری این اطلاعات مشتاق باشند؛ در حالی که برخی دیگر ممکن است تمایلی به یادگیری در این زمینه نداشته باشند.

دریافت اطلاعات بیشتر درباره سرطان پروستات باعث می شود تا در هنگام تصمیم گیری، احساس آگاهی و اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید. همچنین باعث ایجاد آمادگی بیشتر برای رو به رو شدن با اتفاقات در حین درمان و بعد از آن می شود. می توانید اطلاعات مورد نیاز خود را از پزشک متخصص بپرسید و یا آنها را در کتابچه های راهنما یا منابع آنلاین پیدا کنید؛ اما باید دقت کنید که این اطلاعات را از منابع قابل اعتماد دریافت نمایید.

افزایش اطلاعات درباره سرطان پروستات می تواند به روش های مختلفی به بیمار و اطرافیان او کمک کند.

تصمیم گیری

در بیشتر موارد، افراد مبتلا به سرطان پروستات، این امکان را دارند تا درباره روش درمانی خود تصمیم بگیرند. علت این تصمیم گیری این است که مناسب ترین روش درمانی برای این بیماری وجود ندارد و هر روش درمانی، مزایا و معایب خود را دارد. همچنین، برخی از بیماران می توانند درباره انجام یا عدم انجام فوری درمان خود نیز تصمیم بگیرند؛ که البته تصمیم گیری در این زمینه معمولا دشوار است. کسب اطلاعات بیشتر درباره درمان های موجود و عوارض جانبی آنها می تواند در این تصمیم گیری به بیمار کمک کند.

حمایت خانواده، دوستان یا نزدیکان برای برخی بیماران در فرآیند تصمیم گیری موثر است. برای مثال، می توانند در کنار خانواده یا دوستان خود مزایا و معایب هر درمان را بررسی کنند و درباره گزینه مناسب هم فکری نمایند.

مطلع شدن از وقایع پیش رو

کسب اطلاعات درباره سرطان پروستات و درمان های آن می تواند در ایجاد آمادگی برای مواجه شدن وقایع پیش رو و عوارض جانبی احتمالی درمان موثر باشد. همه روش های درمانی سرطان پروستات، دارای عوارض جانبی به خصوصی هستند، این عوارض می توانند شامل موارد زیر باشند:

• اختلال در ایجاد یا حفظ نعوظ (اختلال در نعوظ)
• اختلالات ادراری (بی اختیاری ادرار)
• اختلالات روده ای
• خستگی شدید

یکی از درمان های رایجی که برای درمان این بیماری از آن استفاده می شود هورمون درمانی است که می تواند عوارض جانبی دیگری، از جمله گرگرفتگی، کاهش میل جنسی، تورم پستان، افزایش وزن، کاهش عضله، فراموشی، و اختلالات روحی مانند افزایش تحریک پذیری و یا احساساتی شدن را ایجاد کند.

عوارض جانبی بیماری می تواند زندگی روزانه بیمار و نزدیکان او را دچار تغییر کند. کنار آمدن با این احساسات و خود سرطان باعث ایجا نگرانی و در برخی موارد، باعث بروز افسردگی در بیمار می شود. با این حال راه هایی برای کنترل این عوارض جانبی وجود دارند؛ همچنین کسب آگاهی درباره سرطان پروستات می تواند باعث آرامش خاطر بیشتر درباره عوارض جانبی و اتفاقات پیش رو شود.

گفتگو با متخصصان درمانی

در برخی موارد، بهتر است بیمار با یکی از نزدیکان خود به عنوان همراه به پزشک مراجعه کند؛ زیرا ممکن است پرسیدن سوالات و یادداشت کردن پاسخ آنها برای فرد سخت باشد و حضور فردی دیگر در کنار او برای یادآوری سوال ها و یادداشت کردن پاسخ ها می تواند بسیار کمک کننده باشد.

در برخی موارد، متخصصان درمانی، امکان اینکه جزئیات مربوط به تشخیص، درمان یا مراقبت های حین درمان را بدون اجازه بیمار در اختیار فرد دیگری قرار دهند، ندارند. در صورت رضایت، بیمار می تواند پزشک و پرستار را نیز از این موضوع مطلع کنید.

برخی افراد، اعتماد به نفس کافی برای صحبت با متخصصان درمانی را ندارند. با این حال باید درباره سوالات و یا نگرانی های خود با پزشک متخصص صحبت کنید. در برخی موارد، ممکن است پزشک از بیمار بپرسد که سوالی دارد یا خیر، در غیر این صورت، احتمالا فرض را بر این می گذارد که بیمار، متوجه تمام توضیحات شده است. به عنوان یک فرد نزدیک به بیمار، می توانید اطلاعات و پشتیبانی های لازم را کسب کنید. در صورتی که امکان گفت و گو با پزشکان و یا پرستاران تیم درمانی ندارید می توانید با پزشک خانوادگی خود در این باره صحبت کنید.

گفت و گو با نزدیکان

برای بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان پروستات، صحبت کردن با نزدیکان درباره احساساتی که دارند، بسیار موثر و کمک کننده است. در این شرایط، هیچ حرف درست یا غلطی وجود ندارد و گاهی لازم است فقط شنونده باشید.

گاهی ممکن است بیمار و یا نزدیکان او، حوصله و یا امکان صحبت کردن با یکدیگر را نداشته باشند. همچنین ممکن است برخی افراد برای بیان احساسات خود نیاز به حمایت داشته باشند. صحبت کردن با فردی دیگر مانند دوست، فرد متخصص، یا مشاور، به تنهایی یا با همراه، می تواند موثر می باشد. به یاد داشته باشید که باید سعی کنید با احساسات خود کنار بیایید و درباره آنها صحبت کنید.

عدم تمایل بیمار به صحبت کردن

برخی بیماران ترجیح می دهند که به تنهایی با این بیماری کنار بیایند و نمی خواهند با کسی درباره آن صحبت کنند و یا از دیگران کمک بگیرند. این امر ممکن است برای نزدیکان آنها سخت یا ناراحت کننده باشد. با این وجود، بهتر است به یاد داشته باشید که دیدگاه بیمار می تواند با اطرافیان او متفاوت باشد و حتی با وجود اینکه ممکن است به نظر برسد که بیمار نیاز به کمک دارد و یا لازم است درباره احساساتش صحبت کند، خود او نظر دیگری داشته باشد.

در این شرایط، بهتر است به بیمار کمک کنید تا نیاز های خود را پیدا کند؛ برای این کار می توانید، از او سوال بپرسید و با او همفکری کنید.

ممکن است پذیرش ابتلا به سرطان پروستات برای برخی از افراد نسبت به برخی دیگر مدت زمان بیشتری طول بکشد. در ابتدا ممکن است بیمار با احساس ناباوری، انکار، یا ترس ناگهانی رو به رو شود و دریافت اطلاعات درباره سرطان یا قبول کمک از طرف دیگران برایش دشوار باشد. بهتر است در این صورت، اطلاعات به صورت محدود و در مواقعی که آمادگی دارد در اختیار او گذاشته شود.

به بیمار اطمینان خاطر بدهید که در مواقع نیاز در کنار او هستید. نوع حمایت خود را چه به صورت عملی و چه عاطفی به او نشان دهید. بیمار ممکن است برای کنار آمدن با شرایط پیش آمده نیاز به تنهایی داشته باشد پس به آنها این فرصت را بدهید.

 حضور در کنار بیمار

برای برخی افراد، حضور خانواده و دوستان کافی است. همیشه لازم نیست درباره سرطان پروستات با آنها صحبت کنید. گپ زدن درباره مسائل عادی و انجام فعالیت های روزانه نیز می تواند برای بیمار کمک کننده باشد. در صورت تمایل خود بیمار، او را به همنشینی با خانواده و دوستان و فعالیت های اجتماعی تشویق کنید.

حمایت از تغییرات ایجاد شده در سبک زندگی

وقتی یکی از نزدیکان بیمار می شود، تلاش کردن برای حفاظت از او و آسان کردن شرایط زندگی امری طبیعی است. با این وجود بسیاری از افراد می خواهند به تنهایی کارها را انجام دهند و فعالیت خود را حفظ کنند. تعداد زیادی از بیماران مبتلا به سرطان پروستات ترجیح می دهند اوضاع را تا حد امکان طبیعی نگه دارند و خودشان عوارض جانبی یا تغییرات ایجاد شده را کنترل کنند. به این کار، خود کنترلی گفته می شود. یعنی فرد در این شرایط، به طور فعالی در زمینه مراقبت از سلامتی و تندرستی خود، مانند تغییر در رژیم غذایی، افزایش فعالیت و یادگیری راه های دیگر خودمراقبتی نقش دارد. از دیگر موارد مرتبط با خودمراقبتی، آگاهی یافتن از هر نوع تغییر ایجاد شده در وضعیت سلامتی و اطلاع دادن آن به پزشک یا پرستار است.

با این وجود ممکن است تمام بیماران تمایل یا توانایی ایجاد تغییرات در شیوه زندگی خود را نداشته باشند. برای برخی از آنها، ایجاد این تغییرات نیاز به مدت زمان زیادی دارد، به خصوص اگر مدت زیادی از یک شیوه زندگی ثابت پیروی کرده باشند. با این حال باید بدانید که ایجاد تغییرات کوچک و تدریجی نیز می تواند تفاوت زیادی در سلامتی و روحیه بیمار ایجاد کند. حمایت از بیمار برای ایجاد تغییرات مثبت در شیوه زندگی خود، می تواند انگیزه او را نیز افزایش دهد.

همراهی با بیمار در جلسات معاینه

بیماران مبتلا به سرطان پروستات معمولا از داشتن یک همراه در هنگام مراجعه به پزشک برای یادآوری اطلاعات به آنها، استقبال می کنند. همچنین داشتن همراه، باعث می شود تا همراه بیمار نیز بیشتر در جریان مراقبت و درمان بیمار قرار گیرد.

برخی بیماران ترجیح میدهند فرد دیگری درباره بیماریشان با پزشک متخصص صحبت کند. این کار تنها باید با موافقت و درخواست بیمار انجام شود. یادداشت کردن صحبت ها، یا ضبط کردن آنها می تواند در به خاطر سپردن اطلاعات مهم به بیمار کمک کند. بیمار، می تواند جلسه ملاقات با پزشک را ضبط کند زیرا در این جلسات معمولا اطلاعات شخصی خود او بیان می شوند. ولی در صورت تمایل برای ضبط کردن جلسه، بهتر است به پزشک یا پرستار اطلاع دهید زیرا ممکن است همه افراد با این کار راحت نباشند.

اگر مدت زمان انتظار برای ملاقات با پزشک یا جلسه درمان طولانی باشد، می توان از روش هایی برای سرگرم کردن خود استفاده کرد، انجام کارهایی مانند بازی کردن و کارت های مسافرتی، مطالعه مجله، کتاب، و حل کردن جدول می توانند کمک کننده باشند. همچنین، درصورت دسترسی به موبایل یا تبلت، می توانید به موسیقی گوش کنید و یا فیلم تماشا کنید.

افزایش نگرانی ها

اگر درباره درمان بیمار خود نگران هستید، می توانید با پزشک یا پرستار خود درباره این نگرانی صحبت کنید. اگر تمایلی به آگاه کردن بیمار از این نگرانی ها ندارید، می توانید با پزشک یا پرستار در این باره صحبت کنید؛ اما اگر این موضوع بر درمان و مراقبت از بیمار تاثیر داشته باشد ممکن است لازم باشد تا او را نیز مطلع سازید.

به عنوان فرد مراقب

مراقب، فردی است که بدون دریافت هیچ مزدی، از یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود مراقبت و پشتیبانی می کند. این مراقبت می تواند شامل انجام کارهای روزانه همچون کارهای خانه، حمل و نقل، یا حمایت عاطفی باشد.

بعضی افرادی که از بیماران مبتلا به سرطان پروستات مراقبت می کنند، مراقبت های فردی و پزشکی، مانند کمک در استفاده از کاتتر بعد از جراحی، برنامه ریزی برای مصرف داروها، سفارش پدهای بی اختیاری، یا کمک به بیمار برای شست و شو یا پوشیدن لباس را نیز انجام می دهند.

درصورتی که مراقبت های ذکر شده را انجام می دهید، مطمئن شوید که تمام حمایت های موجود را دریافت می کنید. پرستاران نیز می توانند خدمات درمانی را در منزل انجام دهند و درباره راه های خودمراقبتی توصیه های لازم را به بیمار و نزدیکان او ارائه دهند. همچنین دیگر افراد انجام دهنده خدمات مراقبتی نیز می توانند این موارد را در خانه برای بیمار انجام دهند. درباره استفاده از این خدمات می توانید از پزشک عمومی یا دیگر متخصصان درمانی در بیمارستان بپرسید.

میزان مراقبتی که بیمار احتیاج دارد با گذشت زمان تغییر می کند. ممکن است در ابتدا، به تنهایی از پس کارهای مراقبت از بیمار بر بیایید و احتیاج به هیچگونه کمک نداشته باشید. ولی ممکن است این موضوع همیشگی نباشد و در برخی روزها، مراقبت از بیمار نیز دشوارتر باشد. در صورتی که مراقبت از بیمار دشوار شد، می توانید از متخصصان درمانی در این باره درخواست کمک و حمایت کنید.

مراقبت از بیمار می تواند سخت و گاهی استرس زا باشد بنابراین خودمراقبتی، اهمیت زیادی دارد.

کمک در منزل

به عنوان فردی که مراقبت از بیمار را بر عهده دارد، ممکن است برخی از فعالیت های عادی و روزانه او را بر عهده بگیرید. ولی نباید در انجام این کارها زیاده روی کنید و دچار خستگی بیش از حد شوید؛ همچنین لازم است به بیمار کمک کنید تا استقلال خود را حفظ کند و برخی از فعالیت های روزانه را خودش انجام دهد.

اگر در خانه نیاز به کمک دارید، با پزشک خود صحبت کنید و یا درباره خدمات اجتماعی موجود در محل خود پرس و جو نمایید. می توانید از نیروهای خدمات اجتماعی بخواهید تا نیازهای شما و بیمارتان را ارزیابی کند؛ این نیازها می توانند شامل موارد زیر باشند:

• تجهیزات یا ایجاد تغییرات در منزل
• کمک در کارهای روزانه، مانند لباس پوشیدن، پخت و پز، کارهای خانه یا خرید
• ایجاد فرصت استراحت برای بیمار یا همراه او

کار و هزینه ها

درصورتی که عوارض جانبی درمان، کار کردن را برای بیمار دشوار کرده است، ممکن است بیمار تصمیم بگیرد ساعات کاری خود را کاهش دهد و یا استعفا دهد.

همراه بیمار به عنوان فردی که از بیمار مبتلا به سرطان پروستات مراقبت می کند نیز ممکن است ساعات کاری خود را کاهش دهد. درصورتی که مراقبت از بیمار را بر عهده دارید، بهتر است درباره ابتلای یکی از نزدیکانتان به سرطان، به مدیر خود اطلاع دهید؛ در این صورت مدیر ممکن است درباره مرخصی ها یا ساعات کاری، منعطف تر برخورد کند. اگر درباره صحبت کردن با مدیر خود نگران هستید، باید به یاد داشته باشید که این مشکلات می تواند برای هر کسی ایجاد شود. بیشتر مردم، این شرایط را درک می کنند و سعی می کنند به بیماران و خانواده آنها کمک کنند. جلسه ای با مدیر خود ترتیب دهید و با همفکری هم، برنامه کاری جدیدی را تهیه کنید.

کاهش ساعات کاری، بر وضعیت اقتصادی خانواده تاثیرگذار خواهد بود. درباره مزایا و کمک هایی که محل کار برای بیماران ارائه می دهد، بپرسید.

خود مراقبتی

ابتلا به سرطان، قطعا تاثیر بزرگی بر زندگی نزدیکان بیمار خواهد داشت و دغدغه های فکری زیادی برای آنها ایجاد خواهد کرد. بنابراین، خودمراقبتی برای حفظ سلامتی و مراقبت از بیمار برای اطرافیان او نیز، اهمیت زیادی دارد.

احساسات طبیعی

نحوه واکنش به شرایط و نوع احساساتی که با اطلاع از ابتلا به سرطان پروستات در افراد ایجاد می شود در افراد مختلف متفاوت است. اما احساسات احتمالی می توانند شامل موارد زیر باشند:

• احساس شوک، ناتوانی، فقدان
• غم، ناامیدی، تردید
• نگرانی، ترس، خشم، استرس

برخی از این احساسات با گذشت زمان بهبود می یابند و یا ممکن است حتی در صورت درمان بیماری ادامه پیدا کنند. احساس غم و ترس از عود بیماری یا گسترش آن به نقاط دیگر نیز ایجاد خواهد شد. هیچ احساس غلط یا درستی در این شرایط وجود ندارد.

برخی نزدیکان بیمار ممکن است دچار اضطراب یا افسردگی شوند. درصورت ایجاد احساس نگرانی و ناراحتی زیاد و یا عدم توانایی در کنار آمدن با این احساسات، می توانید از درمان ها و حمایت های موجود استفاده کنید.

درصورت مشاهده علائم افسردگی، پزشک ممکن است دارو تجویز کند و یا فرد را به روانشناس یا روانپزشک معرفی کند.

تردید درباره آینده

طبیعی است که فکر کردن درباره آینده برای اطرافیان بیمار، سخت و ناراحت کننده باشد؛ به خصوص اگر بیمار مبتلا به سرطان پروستات پیشرفته باشد. برای بسیاری از افراد مبتلا به سرطان پروستات، روش های درمانی می توانند تا سالهای زیاد سرطان را تحت کنترل خود نگه دارند؛ اما باید بدانید که پیش بینی ها برای این بیماری برای برخی از افراد ممکن است به این اندازه خوب نباشد.

برنامه ریزی کردن برای اتفاقات آینده باعث ایجاد احساس آمادگی و آرامش خاطر بیشتر برای بیمار و خانواده او می شود. با این حال، اطلاع نداشتن از نحوه پیشرفت بیماری می تواند برنامه ریزی کردن برای آینده را سخت کند. همچنین برخی برنامه های شخصی، مانند تعطیلات و تایم کاری نیز می توانند دچار تغییر شوند که ممکن است باعث ناراحتی برخی افراد شود.

صحبت کردن درباره آینده آسان نیست و ممکن است برای مطرح کردن این موضوع با بیمار، دچار نگرانی شوید. این اتفاق، طبیعی است و ایجاد آمادگی برای صحبت کردن درباره آینده می تواند مدت زیادی طول بکشد. درصورت نیاز به کمک حتما تقاضای پشتیبانی نمایید.

با خود مهربان باشید

به خودتان سخت نگیرید و انتظار نداشته باشید جواب همه سوال ها را بدانید. هیچ راه درست و غلطی برای کنار آمدن با این احساسات ایجاد شده وجود ندارد و هر کس به شکل متفاوتی این عواطف را کنترل می کند.

استفاده از حمایت ها

کنار آمدن با مشکلات به تنهایی برای برخی افراد دشوار است. همچنین، صحبت کردن اطرافیان بیمار با او درباره احساساتی که تجربه می کند نیز سخت خواهد بود- به خصوص اگر آنها نیز با این احساسات درگیر باشند. می توان از دیگران برای این موضوع کمک گرفت؛ به خصوص اگر نیازها و نگرانی های بیمار با اطرافیان او متفاوت باشد. روش های دریافت کمک و حمایت برای نزدیکان بیمار شامل موارد زیر هستند:

• متخصصین سلامت: درباره عواطف و احساسات خود با پزشک، پرستار، یا دیگر افراد کادر درمانی صحبت کنید. به عنوان شخصی که همسر یا یکی از اعضای خانواده اش مبتلا به سرطان پروستات است، این حق را دارید تا درباره نیازها و نگرانی های خود با کادر درمانی که بیمارتان را درمان یا پشتیبانی می کنند، صحبت کنید.
• خانواده و دوستان: خانواده و دوستان می توانند شبکه حمایتی مناسبی باشند که می توانید هم پشتیبانی عملی و هم کلامی را از آنها دریافت کنید. اگر چه همه دوستان و نزدیکان ممکن است این شرایط را درک نکنند؛ اما صحبت کردن درباره مسائل مختلف با آنها می تواند کمک کننده باشد. سعی کنید کمک های پیشنهادی اطرافیان را بپذیرید. همچنین بهتر است بدانید که تقاضای کمک از دیگران بدون اینکه خودشان پیشنهادی دهند نیز مشکلی ندارد. درخواست کمک از دیگران باعث می شود تا وقت بیشتری برای خود داشته باشید و برای مراقبت از بیمار نیز انرژی بیشتری ذخیره کنید.
• گروه های حمایتی: در گروه های حمایتی افراد دور هم جمع می شوند تا تجربیات خود را درباره سرطان پروستات باهم به اشتراک بگذارند. می توانید در این جلسات سوالات خود را بپرسید و نگرانی های خود را با آنها درمیان بگذارید، در عین حال، مطمئن باشید که بقیه نیز شرایطی که تجربه می کنید را درک می کنند. شرکت کردن در بسیاری از این گروه ها، برای خانواده و دوستان بیمار امکان پذیر است. ممکن است برخی از این جلسات، به طور  جداگانه برای خانواده و دوستان بیمار برگزار شوند.
• مشاوره: جلسات مشاوره خانوادگی یا زوجین می تواند فرصتی برای صحبت کردن و تقویت روابط باشد.
• گروه های ارائه دهنده خدمات تسکینی: اگر بیمار از خدمات تیم مراقبتی تسکینی استفاده می کند، همراه او هم می تواند از این تیم کمک دریافت کند.
• حمایت های عقیدتی: اعتقادات بیمار، می تواند آرامش و پشتیبانی بزرگی را برای او به همراه داشته باشد. حتی اگر فردی، اعتقادات مذهبی قوی نداشته باشد، تشخیص سرطان در یکی از اطرافیان او می تواند باعث ایجاد سوالاتی در ذهن او نیز شود. برای دریافت حمایت های اعتقادی، می توانید از خانواده یا دوستان و یا گروه های عقیدتی کمک بگیرید. آنها درباره نگرانی ها و دغدغه هایتان با شما صحبت خواهند کرد.

دیگر روش های کمک کننده

دیگر اقدامات کمک کننده می توانند شامل موارد زیر باشند:

• حداقل یکبار در هفته، یک کار لذت بخش برای خودتان انجام دهید حتی اگر یک یا دو ساعت طول بکشد.
• احساسات خود را در جایی یادداشت کنید.
• انجام تمرینات ورزشی ملایم، به بهبود روحیه کمک می کنند و در مقابله با استرس موثر هستند.
• به این فکر کنید که چگونه در گذشته از پس شرایط سخت برآمده اید و از آنها عبور کرده اید.

اینکه تنها فرد پشتیبانی کننده از بیمار باشید، کار آسانی نیست و ممکن است همواره در حال دلداری دادن به بقیه اعضای خانواده باشید و خودتان احساس انزوا کنید. باید برای حفظ سلامتی خود تلاش کنید و با خودتان نیز مهربان باشید.

سلامتی

ممکن است در برخی شرایط، نزدیکان بیماران سرطانی نیز، به دلیل استرس های زیاد، دچار بیماری شوند؛ زیرا همواره وقت خود را به بیمار اختصاص می دهند و برای خود زمانی صرف نمی کنند.

مبتلا شدن یکی از نزدیکان به سرطان، می تواند برای اطرافیان او ایجاد خستگی کند؛ به خصوص اگر وظیفه مراقبت از بیمار بر عهده آنها باشد. درصورت داشتن اضطراب، می توانید درخواست کمک کنید؛ زیرا اضطراب با افزایش احساس خستگی مرتبط است. برای مثال، ممکن است فردی که از بیمار مراقبت می کند، به دلیل داشتن نگرانی های زیاد، دچار اختلال در خواب شود.

مراقب بیمار نیز، باید از سلامتی خود مراقبت کند و در درصورت بروز احساس ناخوشی، خستگی، یا غم با پزشک خود صحبت کند.

راه حل چیست؟

می توانید از حمایت ها و اطلاعات موجود درباره نحوه کنترل عوارض جانبی درمان سرطان پروستات استفاده کنید. کنترل این عوارض، می تواند بر زندگی بیمار و فردی که از او مراقبت می کند نیز تاثیر بگذارد. برای مثال، اگر بیمار مجبور است در هنگام شب، بارها برای اجابت مزاج بیدار شود، ممکن است مراقب او نیز همراه با او بیدار شود.

استفاده از روش های تن آرامی و کنترل استرس، به خصوص در افرادی که احساس افسردگی دارند و یا دچار اختلال در خواب هستند، بسیار موثر است. در صورت بروز اختلال در خواب، با پزشک خود صحبت کنید. یوگا و مدیتیشن نیز می توانند موثر باشند.

برخی بیمارستان ها، مراکز اطلاعاتی و حمایتی دارند که برخی کلاس های تندرستی مانند یوگا، تن آرامی، و رشته های هنری برگزار می کنند.

استفاده از این کلاس ها می تواند فرصت مناسبی باشد تا با افرادی با شرایط مشابه خودتان آشنا شوید.

با ایجاد تغییراتی ساده در سبک زندگی، می توان سطح انرژی خود را افزایش داد. این تغییرات می توانند شامل موارد زیر باشند:

• مصرف منظم وعده های غذایی متعادل و میان وعده های سالم برای بالا نگه داشتن سطح انرژی در طول روز
• ورزش منظم می تواند باعث کاهش احساس خستگی و افزایش انرژی شود.
• داشتن خواب شبانه کافی و با کیفیت. داشتن یک روتین منظم و نخوابیدن در طول روز می تواند به کیفیت خواب شب کمک کند.
• استرس، انرژی زیادی مصرف می کند، بنابراین درصورت داشتن اضطراب بهتر است از روش های تن آرامی و ریلکسیشن به طور روزانه استفاده کنید.

روابط و زندگی خانوادگی

سرطان پروستات می تواند الگوی عادی زندگی را تغییر دهد و بر روابط، دوستی ها، و نقش های خانوادگی اثر بگذارد. اگرچه این بیماری با خود چالش هایی به همراه دارد ولی گاهی می تواند زوجین و خانواده ها را بهم نزدیکتر کند.

بعد از تشخیص سرطان پروستات در یکی از نزدیکان، ممکن است برنامه ریزی های زندگی بیمار و خانواده او و یا اولویت های آنها دچار تغییر شود. بروز برخی عوارض جانبی مانند خستگی، می تواند باعث تغییر نقش عادی بیمار در خانواده شود و ممکن است دیگر افراد خانواده مجبور شوند وظایف او را در منزل بر عهده بگیرند.

افراد در این شرایط سعی می کنند خود را با شرایط جدید سازگار کنند و معمولا طرز فکرهای جدیدی را درباره زندگی و روابط خود پیدا می کنند. استفاده از روش های زیر می تواند باعث آسان تر شدن زندگی برای بیماران و خانواده آنها در این شرایط شود:

• یادگیری بیشتر درباره سرطان پروستات از طریق دریافت اطلاعات به روز
• گفت و گو درباره مسائل مختلف
• دریافت حمایت های لازم برای همه اعضای خانواده

لازم است در این شرایط، زمان هایی برای فعالیت های خانوادگی مانند مسافرت رفتن یا گردش در نظر گرفته شود. اگرچه بیمار ممکن است حوصله انجام برخی فعالیت ها را نداشته باشد، اما می توان با انجام فعالیت های جدید، او را برای انجام این کارها مشتاق کرد.

صحبت کردن با کودکان درباره ابتلا به سرطان پروستات

صحبت کردن با کودکان درباره ابتلا به سرطان می تواند دشوار و ناراحت کننده باشد. باید در صحبت کردن با آنها صداقت داشته باشید زیرا پنهان کاری فقط باعث نگرانی بیشتر آنها می شود. کودکان معمولا متوجه عادی نبودن اوضاع می شوند حتی اگر از آن سردرنیاورند. آنها همچنین متوجه چیزهایی که در منزل تغییر کرده، مانند روتین روزانه نیز خواهند شد. این موضوع می تواند برای آنها به خصوص در سنین پایین تر، گیج کننده باشد.

میزان دانسته های آنها درباره سرطان و نحوه واکنششان به آن، به سن آنها و میزان نزدیکیشان با بیمار بستگی دارد. برای آموزش به کودکان کوچک‌تر، می توان از فعالیت های خلاقانه مانند نقاشی یا کتاب داستان  کمک گرفت، درحالی که برای نوجوان ها باید فرصت پرسش و پاسخ فراهم کرد. ممکن است پاسخ تمام سوال های آنها را ندانید، در این صورت بهتر است صادق باشید و به آنها بگویید که پاسخ را نمی دانید.

زندگی زناشویی

سرطان پروستات و درمان های آن بر زندگی زناشویی افراد نیز تاثیر می گذارد. در صورت ابتلای یکی از زوجین به سرطان پروستات، ممکن است برای روابط و مسائل زناشویی خود به کمک نیاز داشته باشند. در برخی موارد همسر بیمار مبتلا به سرطان پروستات استرس زیادی را تجربه می کند و ممکن است افسرده و مضطرب شود. این بیماری می تواند بر میل جنسی زوجین اثرگذار باشد. در این شرایط، احتمال بروز احساسات زیر وجود دارد:

• تغییر احساس بیمار و همسر او نسبت به خود. در صورت کاهش میل جنسی بیمار، ممکن است همسر او نیز احساس طرد شدن یا جذاب نبودن را تجربه کند.
• ایجاد احساس درماندگی و عدم رضایت در صورتی که میل جنسی همسر بیمار، بیشتر از خود بیمار باشد و یا تماس جنسی کاهش یافته باشد.
• ایجاد احساس خشم یا غم برای تغییر وضعیت.
• ایجاد احساس گناه برای داشتن احساسات جنسی در این شرایط.

پس از تشخیص سرطان در بیمار و در طول دوره درمان، ممکن است میل جنسی همسر بیمار نیز دچار تغییر شود. برای مثال، داشتن احساس اضطراب می تواند باعث کاهش میل جنسی شود. تغییرات ایجاد شده در روابط، ماننند تغییر نقش ها در خانه نیز می تواند بر احساس افراد درباره روابط زناشویی خود اثرگذار باشد.

بسیاری از همسران بیماران، تمایلی به صحبت کردن درباره احساسات خود ندارند؛ زیرا سعی می کنند از بیمار خود حمایت و پشتیبانی کنند. این در حالی است که دریافت حمایت برای خود فرد نیز مهم است. می توانید در این باره با افرادی که شرایط مشابهی دارند صحبت کنید و یا از جلسات مشاوره استفاده کنید.

برخی افراد، به دلیل تغییرات ایجاد شده در بدنشان و اثری که درمان بر زندگی زناشویی آنها گذاشته، احساس راحتی ندارند و به همین دلیل از روابط نزدیک دوری می کنند. اما باید بدانید که این موضوع، نشان دهنده عدم توجه آنها به همسرشان نیست.

نکاتی در مورد زندگی با افراد مبتلا به سرطان پروستات

زندگی با یک فرد مبتلا به سرطان پروستات می‌تواند چالش‌هایی را به همراه داشته باشد. در این بخش، به برخی از نکات مهم برای کنار آمدن با افراد مبتلا به سرطان پروستات خواهیم پرداخت:

نکته اول

هنگامی که فردی در خانواده مبتلا به سرطان پروستات می شود، تنها زندگی او نیست که زیر و رو می شود. به عنوان شریک زندگی، فرد مراقب، یا حتی هم خانه، این اتفاق می تواند در زندگی دیگران نیز اختلال ایجاد کند. مواردی که می توانند دچار تغییر شوند شامل موارد زیر هستند:

• پویایی روابط
• روند زندگی روزانه
• امور مالی
• برنامه ریزی های آینده

داشتن احساس غرق شدن در این شرایط منطقی است. مطالعه این 11 نکته می تواند به آسان تر شدن روند سازگاری با این شرایط و حفظ سلامتی، به افراد کمک کند.

نکته دوم

آموزش و آگاهی درباره این بیماری و درمان های آن اهمیت زیادی دارد. این کار، به درک شرایط بیمار توسط دیگران کمک می کند و همچنین می تواند در کشف مناسب ترین روش ها برای کمک به اطرافیان نیز موثر باشد.

همچنین مطالعه در این باره، در برنامه‌ریزی برای آینده نیز کمک کننده است و می تواند دید بهتری از آینده‌ برای فرد ایجاد کند.

نکته سوم

از بیمار بخواهید تا اجازه دهد همراه با او به جلسات معاینه بروید. با این کار، به بیمار کمک می کنید تا تمام اطلاعات مورد نیاز را به خاطر بسپارد و آنها را انجام دهد.

معمولاً بیمار باید با پزشک یا پرستار خود صحبت کند و سپس  اجازه ورود به اتاق معاینه به او داده می شود.

نکته چهارم

در برخی موارد، درمیان گذاشتن احساسات و عواطف با افراد غریبه راحت تر است - به خصوص در مواردی که لازم است بیمار، نگرانی ها را از خود دور کند.

به یاد داشته باشید که سلامت روان نیز در این شرایط، اهمیت زیادی دارد. در صورت نیاز، می توانید از مشاور حرفه ای کمک بگیرید.

نکته پنجم

ممکن است تغییر شیوه زندگی، باعث کاهش زمان استراحت و خواب شود. اما به یاد داشته باشید که خواب کم می تواند باعث افزایش تحریکات عصبی، عصبانیت و ناامیدی شود.

برای حفظ سلامت روحی و جسمی خود لازم است خواب شب و استراحت کافی داشته باشید - در غیر این صورت، خستگی، مانع از کمک کردن به بیمار خواهد شد.

نکته ششم

همه افراد برای داشتن احساس خوب به ورزش نیاز دارند - چه از نظر روحی و چه از نظر جسمی.

ورزش کردن، راه بسیار خوبی برای پاک سازی ذهن و دور بودن از تمام تغییرات جدید در زندگی است.

نکته هفتم

اگر از افکار و احساسات خود آگاه باشید، مراقب و دوست بسیار بهتری برای بیمار خواهید بود. انجام مدیتیشن و تمرینات تنفسی می تواند در آگاهی از احساسات و افکار موثر باشد.

تکنیک‌های مختلفی برای انجام مدیتیشن وجود دارد – می توانید چند تا از آنها را امتحان کنید تا زمانی که مورد مناسب را برای خود پیدا کنید.

نکته هشتم

هنگامی که یکی از اطرافیان نزدیک مبتلا به سرطان می‌شود، ممکن است وضعیت زندگی تمام افراد نزدیک به او نیز کنترل خارج شود.

در این شرایط، بهتر است به جای چیزهایی که توانایی انجام آنها را ندارید، بر روی آنچه می توانید کنترل کنید تمرکز کنید. به عنوان مثال، روتینی را پیدا کنید که برای بیمار و خودتان نتیجه خوبی را به همراه دارد و به آن پایبند باشید.

نکته نهم

ممکن است در این شرایط احساس کنید که وقت خالی برای خود ندارید، زیرا همواره درحال مراقبت کردن از فرد بیمار هستید. اما می توانید یک روز در هفته را به بیرون رفتن از خانه اختصاص دهید - حتی اگر فقط نیم ساعت پیاده روی یا رفتن به کتابخانه باشد.

مراقبت کردن از خود، از شما مراقب بسیار بهتری برای بیمار می سازد.

نکته دهم

به یاد داشته باشید که داشتن نگاه متفاوت به تغییرات زندگی طبیعی است. هم بیمار و هم همراهان او، اتفاقات جدیدی را تجربه می کنند. در نتیجه، احساسات آنها نیز ممکن است هر روز - یا حتی دقیقه به دقیقه - تغییر کند.

ممکن است در این شرایط، لازم داشته باشید که بیشتر درباره تشخیص سرطان صحبت کنید. در صورتی که شما و بیمار، روش های متفاوتی برای مقابله با این شرایط دارید، نباید تسلیم و ناامید شوید.

نکته یازدهم

به یاد داشته باشید که مدیریت کردن همه موارد به تنهایی امکان پذیر نیست. لازم است از محدودیت های خود آگاه باشید و به خاطر وجود آنها احساس گناه نکنید.

سرطان پروستات می تواند خانواده و دوستان را برای حمایت از یکدیگر به هم نزدیکتر کند. از درخواست کمک از خانواده و نزدیکان نترسید – در این شرایط، متوجه خواهید شد که آنها نیز، مشتاق همکاری و کمک هستند.