انواع سرطان پروستات کدامند؟ | 12 نوع سرطان پروستات

در این مقاله، به بررسی انواع سرطان پروستات می‌پردازیم. سرطان پروستات یکی از بیماری‌های شایع در مردان است و در جوانان بیشترین شیوع را دارد. با شناخت انواع مختلف سرطان پروستات و علائم آن، می‌توان به تشخیص زودتر و درمان این بیماری دست یافت.

سرطان پروستات چیست؟

سرطان پروستات یک بیماری است که در بافت پروستات، یک غده درونی در سیستم تناسلی مردان، شکل می‌گیرد که انواع سرطان پروستات را داخل این مقاله بررسی می‌کنیم. پروستات یک بخش از غدد تولید کننده مایع منی است و در حفظ و تغذیه اسپرم نقش دارد. علائم این بیماری در مراحل ابتدایی معمولاً ناشناخته هستند و با پیشرفت بیماری، علائمی مانند بی‌اشتهایی، درد در ناحیه کمر، خون در ادرار و انزال و اختلالات در تمامی عملکردهای جنسی ظاهر می‌شوند.

درباره سرطان های پروستات

اگرچه سرطان پروستات یکی از شایع ترین سرطان ها است، اما انواع مختلفی از آن وجود دارد که برخی از آنها به ندرت ایجاد می شوند. به همین دلیل، اطلاعات زیادی درباره انواع سرطان پروستات در دسترس نیست. در صورت ابتلا به یکی از سرطان های ذکر شده، می توان با پزشک یا پرستار درباره جزئیات سرطان و درمان های مناسب آن صحبت کرد.

مانند دیگر قسمت های بدن، پروستات نیز از انواع مختلفی از سلول ها تشکیل شده است. نوع سرطان، توسط سلول های شروع کننده آن تعیین می شود.

شایع ترین نوع سرطان پروستات

شایع ترین نوع سرطان پروستات، در برخی از سلول های پوششی پروستات به نام سلول های اپیتلیال غددی (gland) ایجاد می شود. دو نوع سلول غددی وجود دارد - سلول های پایه (basal) و سلول های مجرا (luminal). امکان ایجاد سرطان پروستات در هر یک از این سلول ها وجود دارد.

هنگامی که از سرطان شایع یا معمول پروستات صحبت می شود، منظور این نوع سرطان پروستات است. ممکن است آن را آدنوکارسینوم یا آسینار آدنوکارسینوما نیز بنامند و یا ممکن است در نتایج بیوپسی (گزارش "پاتولوژی")  به این شکل نوشته شود.

اهمیت تشخیص صحیح و زودهنگام

انواع سرطان پروستات نیز می توانند در سلول های غددی، یا دیگر انواع سلول های پروستات ایجاد شوند. برخی از افراد، به بیش از یک نوع سرطان پروستات مبتلا می شوند. به عنوان مثال، ممکن است شخصی هم به سرطان پروستات معمولی و هم یکی از انواع سرطان مبتلا باشد.

برخی از سرطان ها می توانند تهاجمی تر از سرطان پروستات معمولی باشند؛ این سرطان ها ممکن است رشد سریعتری داشته باشند و احتمال گسترش آنها به خارج از پروستات نیز بیشتر باشد.

این احتمال وجود دارد که برخی از آزمایش‌های مورد استفاده برای تشخیص سرطان پروستات عملکرد مناسبی در تشخیص بیماری نداشته باشند. به عنوان مثال، برخی از سرطان های پروستات - مانند سرطان پروستات سلول کوچک - باعث افزایش سطح PSA نمی شوند، بنابراین نمی توان همیشه آنها را با آزمایش PSA تشخیص داد. به همین دلیل، برخی از سرطان‌های ممکن است تا زمانی که به خارج از پروستات گسترش نیافته اند، تشخیص داده نشوند.

تشخیص و درمان سرطان پروستات

هر کدام از انواع سرطان‌ پروستات در زیر میکروسکوپ متفاوت ظاهر متفاوتی دارند، بنابراین ممکن است پس از بیوپسی برای بررسی سرطان پروستات، یا انجام جراحی برداشتن پروستات از طریق مجرای ادراری (TURP) برای درمان بزرگی پروستات، تشخیص داده شوند. نمره گلیسون تنها به برخی از سرطان های تعلق می گیرد. زیرا ممکن است هرکدام از آنها با سرطان پروستات معمولی متفاوت باشند و در نتیجه، نمی توان آنها را به روشی یکسان اندازه گیری کرد.

از آنجایی که سرطان های می توانند تهاجمی باشند و به خارج از پروستات گسترش یابند، احتمالاً انجام آزمایش های بیشتری مانند سی تی اسکن، اسکن ام آر آی یا اسکن استخوان برای بررسی گسترش آنها انجام خواهد شد.

انواع سرطان پروستات

سرطان پروستات به چندین نوع تقسیم می‌شود. در ادامه به معرفی و توضیح انواع مختلف سرطان پروستات می‌پردازیم:

سرطان های نورواندوکرین پروستات

سرطان نورواندوکرین پروستات، از سلول های عصبی غدد درون ریز در پروستات ایجاد می شود. انواع مختلفی از سرطان پروستات نورواندوکرین وجود دارد، از جمله سرطان پروستات سلول کوچک و سرطان پروستات سلول بزرگ. این نوع سرطان می تواند همراه با سرطان معمولی پروستات ایجاد شود.

سرطان پروستات سلول کوچک

سرطان پروستات سلول کوچک، شایع ترین نوع سرطان پروستات نورواندوکرین است.

سلول‌های نورواندوکرین، PSA تولید نمی‌کنند، بنابراین انجام آزمایش PSA به تشخیص سرطان پروستات سلول کوچک کمکی نمی‌کند؛ و همچنین نمی توان از آن برای نظارت بر این سرطان استفاده کرد. در نتیجه، برای تشخیص سرطان پروستات سلول کوچک، باید از روش بیوپسی یا برداشتن پروستات از طریق مجرای ادراری (TURP) استفاده کرد.

سرطان پروستات سلول کوچک، نوعی سرطان تهاجمی است و می تواند به سرعت به دیگر قسمت های بدن گسترش یابد. از آنجایی که این نوع سرطان تهاجمی است و با انجام آزمایش PSA قابل تشخیص نیست، بیشتر سرطان های سلول کوچک پروستات پس از گسترش به دیگر قسمت های بدن (سرطان پروستات پیشرفته) تشخیص داده می شوند.

در صورت ابتلا به سرطان پروستات سلول کوچک، معمولا هورمون درمانی تجویز نخواهد شد، زیرا احتمال اثربخشی آن بسیار کم خواهد بود. اما ممکن است از روش درمانی دیگر و در برخی موارد، ترکیبی از چند روش درمانی دیگر، از جمله جراحی و شیمی درمانی، به تنهایی یا همراه با رادیوتراپی استفاده شود.

در برخی موارد ممکن است فرد به طور همزمان به سرطان پروستات معمولی و سرطان پروستات سلول کوچک مبتلا شود. در صورت بروز هر دو نوع سرطان، ممکن است ترکیبی از هورمون درمانی و شیمی درمانی تجویز شود. پزشک یا پرستار درباره گزینه های درمانی در دسترس، با بیمار صحبت خواهند کرد. در ادامه، درباره نحوه درمان این سرطان ها بیشتر گفته خواهد شد.

سرطان پروستات سلول بزرگ

این نوع سرطان، نوع دیگری از سرطان پروستات نورواندوکرین است. این سرطان نیز تهاجمی است و می تواند به سرعت به دیگر قسمت های بدن گسترش یابد. سرطان پروستات سلول بزرگ بسیار است. به همین دلیل، هنوز در مورد نحوه ایجاد آن و مناسب ترین روش های درمان آن اطلاعات کاملی در دسترس نیست.

اگرچه سلول های عصبی غدد درون ریز PSA تولید نمی کنند، اما نتیجه مطالعات انجام شده روی افراد مبتلا به سرطان پروستات سلول بزرگ نشان می دهد که در این بیماری، سطوح PSA از سطوح پایین PSA تا سطوح PSA بالا متغیر است. برای اطلاع از اثربخش بودن انجام آزمایش PSA در تشخیص سرطان پروستات سلول بزرگ، لازم است تحقیقات بیشتری انجام شود.

در صورت ابتلا به سرطان پروستات سلول بزرگ، معمولا از هورمون درمانی استفاده نمی‌شود، اما ممکن است از گزینه های درمانی دیگر از جمله جراحی و شیمی‌درمانی استفاده شود. بر اساس میزان رشد و گسترش سرطان، می توان از رادیوتراپی نیز استفاده کرد.

پزشک یا پرستار درباره گزینه های درمانی در دسترس، با بیمار صحبت خواهند کرد. در ادامه، درباره نحوه درمان این سرطان ها بیشتر گفته خواهد شد.

سرطان های غددی پروستات

مانند سرطان معمولی پروستات، برخی از سرطان‌های پروستات می‌توانند از سلول‌های اپیتلیال غددی (gland) در پوشش پروستات نیز ایجاد شوند. سرطان پروستات داکتال یا مجرایی (Ductal)، سرطان پروستات مخاطی (mucinous) و سرطان پروستات سلول حلقه ای سیگنت (signet ring cell) همگی سرطان های غددی هستند. به این سرطان ها، آدنوکارسینوم نیز گفته می شود. این سرطان ها می توانند همراه با دیگر سرطان های معمولی پروستات ایجاد شوند.

سرطان پروستات داکتال یا مجرایی

به این سرطان، آدنوکارسینوم داکتال نیز گفته شود. اگرچه سلول های اپیتلیال غددی PSA تولید می کنند، اما افراد مبتلا به سرطان پروستات داکتال معمولا سطوح PSA طبیعی دارند. بنابراین، سرطان پروستات داکتال معمولا پس از گسترش در خارج از پروستات تشخیص داده می شود.

سرطان پروستات داکتال معمولاً در نزدیکی مجرای ادراری - لوله‌ای که از آن ادرار خارج می شود-رشد می‌کند. به همین دلیل می‌تواند باعث باریک شدن مجرای ادراری و ایجاد اختلال و مشاهده خون در ادرار شود. در نتیجه، سرطان پروستات داکتال معمولا زمانی تشخیص داده می‌شود که فرد برای درمان مشکلات ادراری خود جراحی به نام برداشتن پروستات از طریق مجرای ادرار (TURP) انجام می‌دهد؛ پس از برداشتن بافت در طول جراحی، در زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گیرد و ابتلا به سرطان تشخیص داده می شود.

سرطان پروستات داکتال معمولاً تهاجمی تر از سرطان پروستات معمولی است. گزینه های درمانی احتمالی معمولا بر اساس رشد سرطان و گسترش آن به دیگر قسمت های بدن تعیین می شوند که می توانند شامل جراحی، هورمون درمانی، رادیوتراپی و شیمی درمانی باشند.

پزشک یا پرستار درباره گزینه های درمانی در دسترس، با بیمار صحبت خواهند کرد. در ادامه، درباره نحوه درمان این سرطان ها بیشتر گفته خواهد شد.

سرطان پروستات مخاطی یا موسینوس

به این سرطان، آدنوکارسینوم موسینوس نیز گفته می شود. این نوع سرطان پروستات به ندرت ایجاد می شود و معمولاً همراه با سرطان معمول پروستات مشاهده می شود. مانند سرطان پروستات معمولی، سرطان پروستات مخاطی نیز می تواند باعث افزایش سطح PSA در خون شود.

مانند دیگر سرطان های نادر، تا کنون تحقیقات زیادی درباره سرطان پروستات مخاطی انجام نشده است. نتایج مطالعات اولیه نشان می دهند که این نوع سرطان تهاجمی است و پاسخ‌دهی خوبی به درمان های سرطان پروستات معمولی ندارد. اما تحقیقاتی که به تازگی انجام شده اند نشان می دهند که ممکن است این سرطان، به میزانی که در گذشته گمان می شد تهاجمی نباشد.

مانند سرطان پروستات معمولی، درمان سرطان پروستات مخاطی بر اساس گسترش سرطان به خارج از پروستات تعیین می شود. روش های درمانی مورد استفاده در این سرطان می توانند شامل جراحی و رادیوتراپی باشند.

پزشک یا پرستار درباره گزینه های درمانی در دسترس، با بیمار صحبت خواهند کرد. در ادامه، درباره نحوه درمان این سرطان ها بیشتر گفته خواهد شد.

سرطان پروستات سلول حلقه ای سیگنت (سلول های دارای واکوئل بزرگ)

به این سرطان، سرطان پروستات سلول سیگنت یا آدنوکارسینوم سلول حلقه ای سیگنت نیز می گویند. سرطان سلول حلقه ای سیگنت معمولا از مثانه یا معده شروع می شود و سپس به پروستات گسترش می یابد. هنگامی که سرطان سلول حلقه ای سیگنت که از معده شروع شود، سرطان معده نامیده می شود، حتی اگر به پروستات گسترش یافته باشد. اما تعداد کمی از سرطان های سلول حلقه ای سیگنت در واقع از پروستات شروع می شوند. این سرطان ها بسیار هستند و در حال حاضر اطلاعات زیادی در مورد آنها وجود ندارد.

مانند سرطان معمولی پروستات، سرطان پروستات سلول حلقه ای سیگنت نیز می تواند باعث افزایش سطوح PSA شود. در نتیجه، می توان از آزمایش PSA برای تشخیص سرطان پروستات سلول حلقه ای سیگنت استفاده کرد. اما برای تایید ابتلا به این نوع سرطان، باید از بیوپسی نیز استفاده شود.

در صورتی که بیوپسی نشان دهد که فرد مبتلا به سرطان سلول حلقه ای سیگنت است، ممکن است نیاز به انجام آزمایش های بیشتری برای بررسی منشا سرطان باشد. اگر سرطان از قسمت دیگری از بدن منشا بگیرد، بر نوع درمان تأثیر خواهد گذاشت. برای مثال، اگر سرطان از معده به پروستات گسترش یابد، درمان سرطان معده تجویز می شود نه سرطان پروستات.

سرطان سلول حلقه ای سیگنت می تواند بسیار تهاجمی باشد. ممکن است برای درمان سرطان از روش هایی مانند جراحی، رادیوتراپی، هورمون درمانی یا ترکیبی از این درمان ها استفاده شود. روش درمانی بر اساس میزان رشد سرطان و گسترش آن به دیگر قسمت های بدن تعیین می شود.

پزشک یا پرستار درباره گزینه های درمانی در دسترس، با بیمار صحبت خواهند کرد. در ادامه، درباره نحوه درمان این سرطان ها بیشتر گفته خواهد شد.

سرطان پروستات سلول پایه یا بازال

به این سرطان، سرطان پروستات کیستیک آدنوئید یا کارسینوم بازالوئید نیز گفته می شود. این سرطان می تواند همراه با سرطان معمولی پروستات نیز ایجاد شود. سرطان پروستات سلول بازال، سرطان بسیار نادری است و در حال حارض اطلاعات زیادی در مورد آن در دسترس نیست.

سلول‌های بازال PSA تولید نمی‌کنند و بیشتر افراد مبتلا به سرطان پروستات سلول‌ بازال دارای سطوح طبیعی PSA در خون خود هستند. در نتیجه نمی توان از آزمایش PSA برای تشخیص سرطان پروستات سلول بازال استفاده کرد.

سرطان سلول بازال می تواند به اندازه ای بزرگ شود که باعث باریک شدن مجرای ادراری (لوله ای که از طریق آن ادرار خارج می شود) شود. این عارضه می تواند باعث ایجاد اختلال در دفع ادرار و مشاهده خون در ادرار شود. بنابراین سرطان پروستات سلول بازال معمولا زمانی تشخیص داده می‌شود که افراد برای درمان مشکلات ادراری خود تحت نوعی جراحی به نام برداشتن پروستات از طریق مجرای ادراری (TURP) قرار می گیرند؛ پس از برداشت بافت و بررسی آن زیر میکروسکوپ در طول جراحی، ابتلا به سرطان مشخص می شود.

مشخص نیست که این نوع سرطان تا چه حد تهاجمی است. برخی از مطالعات نشان می‌دهند که میزان تهاجمی بودن آن زیاد نیست. اما برخی دیگر از مطالعات نشان می دهند که می تواند تهاجمی تر از سرطان پروستات معمولی باشد.

ممکن است برای درمان سرطان پروستات سلول بازال جراحی، شیمی درمانی یا رادیوتراپی تجویز شود. گزینه های درمانی بر اساس میزان رشد و گسترش سرطان به نقاط دیگر بدن تعیین می شود. پزشک یا پرستار درباره گزینه های درمانی در دسترس، با بیمار صحبت خواهند کرد. در ادامه، درباره نحوه درمان این سرطان ها بیشتر گفته خواهد شد.

سرطان پروستات سلول انتقالی یا ترنزیشنال

به این سرطان، کارسینوم ادراری نیز گفته می شود. این سرطان در سلول‌هایی که مجرای ادراری را پوشانده‌اند (لوله‌ای که از طریق آن ادرار خارج می شود) شروع می گردد. سرطان سلول ترنزیشنال می تواند از مثانه شروع شود و به پروستات گسترش یابد و یا در برخی موارد از خود پروستات شروع شود.

مطالعات روی افراد مبتلا به سرطان پروستات سلول ترنزیشنال نشان می دهند که سطح PSA می تواند کم یا زیاد باشد. برای اطلاع از اثربخشی انجام آزمایش PSA در تشخیص سرطان پروستات سلول ترنزیشنال باید تحقیقات بیشتری انجام شود.

افراد مبتلا به این سرطان معمولا دچار اختلال در در دفع ادرار می شوند و یا در ادرار خود خون مشاهده می کنند. زیرا سرطان در اطراف مجرای ادراری رشد می کند و باعث باریک شدن آن می شود. در نتیجه کارسینوم سلول ترنزیشنال معمولا زمانی تشخیص داده می‌شود که افراد برای درمان مشکلات ادراری خود تحت جراحی به نام برداشتن پروستات از طریق مجرای ادراری (TURP) قرار می گیرند؛ پس از بررسی بافت برداشته شده در طول جراحی در زیر میکروسکوپ، ابتلا به این سرطان تشخیص داده می شود.

در صورتی که سرطان از پروستات شروع شده باشد و به خارج از پروستات گسترش نیافته باشد، ممکن است برای درمان، عمل جراحی و رادیوتراپی تجویز شود. در صورتی که سرطان به نواحی خارج از پروستات (سرطان پروستات پیشرفته موضعی) یا به مناطق دورتر بدن مانند استخوان ها (سرطان پیشرفته پروستات) گسترش یافته باشد، از شیمی درمانی همراه با رادیوتراپی یا به تنهایی استفاده می شود.

پزشک یا پرستار درباره گزینه های درمانی در دسترس، با بیمار صحبت خواهند کرد. در ادامه، درباره نحوه درمان این سرطان ها بیشتر گفته خواهد شد.

سارکوم پروستات

سارکوم ها نوعی از سرطان های نادری هستند که می توانند در هر قسمتی از بدن از جمله پروستات ایجاد شوند. برخلاف سرطان معمولی پروستات، منشا سارکوم ها از سلول هایی که پروستات را می پوشانند (سلول های اپیتلیال غددی) نیست. در عوض، آنها از سلول های ماهیچه صاف در پروستات به نام سلول های مزانشیمی شروع می شوند.

انواع مختلفی از سارکوم پروستات وجود دارد. برخی از سارکوم های پروستات می توانند تهاجمی باشند، اما برخی دیگر اینطور نیستند.

لیومیوسارکوم

این سرطان، شایع ترین نوع سارکوم پروستات در بزرگسالان است (مشابه لئوسارکوم نیست). لیومیوسارکوم بیشتر در افراد 40 سال یا بالاتر ایجاد می شود. اما در برخی موارد محدود، می تواند در کودکان و افراد جوانتر نیز ایجاد شود و تهاجمی باشد. در بیشتر موارد، افراد مبتلا به لیومیوسارکوم دارای سطوح طبیعی PSA در خون هستند؛ در نتیجه، انجام آزمایش PSA می تواند در تشخیص لیومیوسارکوم بی تاثیر باشد.

لیومیوسارکوم می تواند به اندازه ای بزرگ شود که مجرای ادراری (لوله ای که از طریق آن ادرار خارج می شود) را باریک کند. این عارضه می تواند باعث ایجاد مشکل در دفع ادرار و مشاهده خون در ادرار شود. بنابراین، این سرطان معمولا زمانی تشخیص داده می شود که فرد برای درمان مشکلات ادراری خود تحت نوعی جراحی به نام برداشتن پروستات از طریق مجرای ادرار (TURP) قرار می گیرد؛ سپس بافت برداشته شده در طول جراحی زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گیرد و ابتلا به سرطان مشخص می شود.

بیشتر موارد ابتلا به این نوع سرطان، تهاجمی هستند و می توانند به دیگر قسمت های بدن گسترش یابند. به همین دلیل، در بیشتر موارد برای درمان آن از جراحی استفاده می شود. اما ممکن است بر اساس میزان رشد سرطان و گسترش آن به دیگر قسمت های بدن، درمان های دیگری مانند هورمون درمانی، شیمی درمانی و رادیوتراپی نیز تجویز شود.

پزشک یا پرستار درباره گزینه های درمانی در دسترس، با بیمار صحبت خواهند کرد. در ادامه، درباره نحوه درمان این سرطان ها بیشتر گفته خواهد شد.

رابدومیوسارکوم

رابدومیوسارکوم یکی دیگر از انواع سارکوم پروستات است. این سرطان، بیشتر در کودکان ایجاد می شود، اما در موارد محدودی، می تواند در بزرگسالان نیز دیده شود. مانند لیومیوسارکوم، افراد مبتلا به رابدومیوسارکوم معمولاً سطح PSA خون طبیعی دارند، بنابراین برای تشخیص رابدومیوسارکوم به انجام بیوپسی و اسکن نیاز است.

بزرگسالان یا کودکان مبتلا به این سرطان معمولا در دفع ادرار دچار مشکل می شوند زیرا سرطان می تواند باعث باریک شدن مجرای ادرار (لوله ای که از طریق آن ادرار می شود) گردد. بنابراین این نوع سرطان پروستات معمولا پس از انجام نوعی جراحی به نام برداشتن پروستات از طریق مجرای ادرار (TURP) برای درمان مشکلات ادراری تشخیص داده می شود.

بیشتر موارد مبتلا به رابدومیوسارکوم، بسیار تهاجمی هستند و می توانند به دیگر قسمت های بدن نیز گسترش یابند. این بیماری را می توان با انجام جراحی، شیمی درمانی، رادیوتراپی یا ترکیبی از این درمان ها، با توجه به گسترش سرطان، درمان کرد.

پزشک یا پرستار درباره گزینه های درمانی در دسترس، با بیمار صحبت خواهند کرد. در ادامه، درباره نحوه درمان این سرطان ها بیشتر گفته خواهد شد.

دیگر سارکوم ها

برخی از افراد مبتلا به سارکوم پروستات، مبتلا به نوع دیگری از سرطان پروستات مانند سرطان غددی نیز خواهند بود. به این سرطان، کارسینوم سارکوماتوئید یا کارسینوسارکوما نیز گفته می شود. موارد مبتلا به این سرطان ها می توانند تهاجمی باشند.

انواع دیگر سارکوم شامل تومور سلولی گرانولار، همانژیوم، کندروما، تومورهای عصبی، و تکثیر استرومای پروستات با پتانسیل بدخیمی نامشخص (STUMP) است. از آنجایی که ابتلا به این سرطان ها بسیار است، در حال حاضر اطلاعات زیادی درباره آنها در دسترس نیست و باید تحقیقات بیشتری درباره تشخیص آنها با استفاده از آزمایش های فعلی و همچنین درمان های مناسب، انجام شود.

درمان سرطان های پروستات

سرطان های مختلف پروستات، ویژگی های متفاوتی نیز دارند و در نتیجه ممکن است به روش های درمانی متفاوت، پاسخ های متفاوتی دهند. روش درمانی می تواند بر اساس وجود ترکیبی از انواع سرطان ها تعیین شود.

برخی از سرطان های می توانند به روشی متفاوت با سرطان های معمولی پروستات درمان شوند. به عنوان مثال، استفاده از هورمون درمانی برای افراد مبتلا به سرطان سلول کوچک اثربخشی ندارد و بنابراین، این روش به عنوان درمان اصلی برای آنها تجویز نمی شود.

از آنجایی که این سرطان ها بسیار هستند، مدارک کافی برای تعیین اثربخشی هرکدام از درمان ها وجود ندارد. درمان هر فرد بر اساس وضعیت او تعیین می شود - برای مثال، می تواند بر اساس نوع سرطان و گسترش آن به دیگر قسمت های بدن تعیین شود. علائم فرد و سابقه درمانی او نیز می تواند در درمانی که تجویز می شود اهمیت داشته باشد.

در صورت داشتن هرگونه سوال درباره سرطان خود، می توانید با پزشک یا پرستار خود صحبت کنید. آنها می توانند در مورد نتایج آزمایش ها و گزینه های درمانی احتمالی با بیمار صحبت کنند.

درمان سرطان موضعی

اگر سرطان در داخل پروستات قرار گرفته باشد (سرطان پروستات موضعی)، می توان از درمان هایی مانند جراحی یا رادیوتراپی که با هدف از بین بردن سرطان انجام می شوند، استفاده کرد.

برخی از سرطان های پروستات ممکن است پس از درمان، با احتمال بیشتری نسبت به سرطان پروستات معمولی عود کنند. در صورتی که احتمال گسترش سرطان در خارج از پروستات پس از درمان وجود دارد، ممکن است قبل، همزمان یا بعد از درمان اصلی، درمان های دیگری نیز انجام شوند.

به عنوان مثال، در صورت انجام جراحی، ممکن است رادیوتراپی و هورمون درمانی یا شیمی درمانی نیز انجام شود. این درمان ها می توانند به بهبود اثربخشی درمان اصلی کمک کنند. اما بهتر است بدانید که استفاده از آنها همچنین می تواند احتمال بروز عوارض جانبی را نیز افزایش دهد. در صورت ابتلا به سرطان پروستات سلول کوچک، ممکن است قبل از شروع درمان های دیگر، شیمی درمانی انجام شود.

درمان سرطان های موضعی پیشرفته و سرطان پیشرفته

احتمال گسترش همه انواع سرطان پروستات می توانند به خارج از پروستات - به ناحیه اطراف پروستات (سرطان پروستات موضعی پیشرفته) و دیگر قسمت های بدن مانند استخوان ها (سرطان پیشرفته پروستات) وجود دارد. اما احتمال گسترش برخی از سرطان های پروستات به قسمت هایی مانند مغز، ریه و کبد بیشتر است.

معمولا برای درمان سرطان پروستات موضعی پیشرفته و سرطان پیشرفته از هورمون درمانی استفاده می شود، اما همه سرطان های پروستات پاسخ دهی مناسبی به این روش درمانی ندارند. در نتیجه می توان از شیمی درمانی (در ادامه توضیح داده شده است) یا ترکیبی از شیمی درمانی و هورمون درمانی استفاده کرد.

هنگامی که سرطان پروستات به دیگر قسمت های بدن گسترش می یابد، می تواند باعث بروز برخی علائم مانند درد شود. اما با انجام برخی اقدامات، می توان این علائم را کنترل کرد.

شیمی درمانی

در صورتی که انجام هورمون درمانی اثربخشی مناسبی در فرد نداشته باشد و یا اگر امکان انجام هورمون درمانی وجود نداشته باشد، می توان از شیمی درمانی استفاده کرد. در بریتانیا، دوستاکسل (تاکسوتر) داروی استاندارد شیمی درمانی برای درمان سرطان پروستات پیشرفته در افرادی است که انجام هورمون درمانی در آنها، اثربخشی ندارد. اما اگر فرد مبتلا به سرطان باشد، ممکن است تحت درمان با نوع دیگری از شیمی درمانی قرار گیرد.

به عنوان مثال در صورت ابتلا به سرطان پروستات سلول کوچک، ممکن است شیمی درمانی کربوپلاتین یا سیس پلاتین تجویز شود. این درمان ها، همراه با داروهای شیمی درمانی دیگر مانند دوستاکسل یا اتوپوزاید تجویز می شوند. بر اساس شرایط بیمار، می توان از این درمان ها، همراه با درمان های دیگری مانند هورمون درمانی استفاده کرد.

مانند دیگر روش های درمانی، شیمی درمانی نیز دارای عوارض جانبی است و هر کدام از داروهای شیمی درمانی می توانند عوارض جانبی متفاوتی به همراه داشته باشند. Macmillan Cancer Support اطلاعات بیشتری در مورد عوارض جانبی داروهای مختلف شیمی درمانی و راه های کنترل آنها در اختیار بیماران قرار می دهد.

به تازگی، مطالعه گسترده ای در مورد نقش شیمی درمانی و بهترین زمان برای انجام آن در افراد مبتلا به سرطان پروستات انجام شده است. اطلاعات مرتبط با این بررسی ها را می توانید از پرستاران متخصص خود بپرسید.

دریافت پشتیبانی

تشخیص ابتلا به سرطان پروستات می تواند نگران کننده و غافلگیر کننده باشد. هنگامی که فرد از بودن سرطان پروستات خود مطلع شود، ممکن است دچار نگرانی شود و از اینکه اطلاعات زیادی در مورد تشخیص و درمان او در دسترس نیست احساس ناامیدی کند.

مهم نیست که فرد چه احساسی دارد یا به چه فکر می کند، در صورت تمایل می تواند از خدمات پشتیبانی استفاده کند. می توانید با پرستاران متخصص به صورت خصوصی یا به صورت آنلاین صحبت کنید. اطلاعات ذکر شده در این یادداشت در مورد مقابله با سرطان پروستات، به اطلاع از اقدامات مورد نیاز برای کمک به خود و نزدیکان بیمار کمک می کند.

سوالاتی که باید از پزشک یا پرستار پرسیده شوند

• من مبتلا به چه نوع سرطان پروستاتی هستم؟
• آیا به طور همزمان مبتلا به نوعی سرطان شایع و پروستات هستم؟
• آیا مبتلا به سرطان تهاجمی هستم؟
• سرطان من چقدر گسترش یافته است؟
• آیا لازم است آزمایش های بیشتری مانند ام آر آی، سی تی اسکن یا اسکن استخوان انجام شود؟
• از چه درمان هایی می توانم استفاده کنم؟
• عوارض جانبی درمان ها چیست؟