انجام رادیوتراپی خارجی برای سرطان پروستات

در رادیوتراپی که نوعی درمان رایج برای سرطان پروستات است، از اشعه ایکس با انرژی بالا برای درمان سلول های سرطانی استفاده می شود.

رادیوتراپی خارجی معمولا در بخش رادیوتراپی بیمارستان‌ و به صورت سرپایی، به طور روزانه طی ۴ تا ۸ هفته، انجام می شود. برخی از بیمارستان ها، خوابگاه هایی در نزدیکی خود دارند که چنانچه فرد بیمار، راه طولانی برای رسیدن به بیمارستان داشته باشد، در طول درمان خود می تواند این خوابگاه ها بماند.

برخی از افراد ممکن است رادیوتراپی خارجی را با هدف درمان سرطان پروستات انجام دهند که این نوع رادیوتراپی، رادیوتراپی رادیکال نامیده می شود. ممکن است در صورت وجود شرایط زیر، برای درمان سرطان پروستات، نیاز به انجام رادیوتراپی رادیکال باشد:

• سرطان، در خارج از غده پروستات گسترش نیافته باشد. درواقع، سرطان پروستات از نوع موضعی باشد.
• سرطان، به بافت های اطراف غده پروستات گسترش یافته باشد. درواقع، سرطان پروستات از نوع موضعی پیشرفته باشد.

پزشکان با توجه به گروه خطر فرد بیمار، بهترین درمان را برای او تجویز می کنند. آنها همچنین برای تعیین نوع درمان، از سیستمی به نام گروه پیش آگهی کمبریج (CPG) استفاده می کنند.

در صورت ابتلا به سرطان پروستات CPG  5,4,3,2، پزشک احتمالاً رادیکال رادیوتراپی همراه با هورمون درمانی را تجویز خواهد کرد.

پزشک همچنین ممکن است برای جلوگیری از گسترش سرطان پروستات به خارج از پروستات، رادیوتراپی خارجی همراه با براکی تراپی را تجویز کند.

براکی تراپی، نوعی رادیوتراپی داخلی است. این بدان معنی است که یک منبع رادیواکتیو در داخل پروستات، قرار گرفته و برای از بین بردن سلول های سرطانی پروستات، اشعه آزاد می کند.

رادیوتراپی در صورت گسترش سرطان پروستات (سرطان متاستاتیک پروستات)

در این شرایط، ممکن است به درمان رادیوتراپی برای پروستات یا سایر قسمت‌های بدن که سرطان پروستات به آن جاها نیز گسترش یافته است، نیاز باشد. انجام رادیوتراپی، به کاهش علائم کمک کرده و همچنین باعث می شود تا فرد احساس بهتری داشته باشید.

اتاق رادیوتراپی چیست؟

دستگاه های رادیوتراپی، بسیار بزرگ هستند بنابراین ممکن است اولین بار ‌که بیمار با آنها مواجه می شود، احساس نگرانی کند. این دستگاه ها یا در یک موقعیت، ثابت می مانند و یا در اطراف بدن بیمار می چرخند تا بدن را از جهات مختلف، بررسی کنند. درهرصورت، دستگاه در هیچ نقطه ای با بدن فرد بیمار، تماسی نخواهد داشت.

تکنسین رادیوگرافی، تمامی موارد لازم را به بیمار توضیح خواهد داد. همچنین اتاق‌های درمان در برخی از بخش‌ها، دارای کابل هایی هستند که می‌توان پخش‌کننده‌های موسیقی را به آنها وصل کرد و در طول درمان به موسیقی نیز گوش داد.

اقدامات قبل از هر جلسه درمانی رادیوترا

ممکن است لازم باشد قبل از هر جلسه درمانی، بیمار مقدار مشخصی آب بنوشد تا مثانه او پر شود؛ زیرا این امر می تواند به کاهش حرکت پروستات بین درمان ها و کاهش دوز اشعه تابیده شده به مثانه کمک کند. البته در هر بار رادیوتراپی باید مقدار مشخصی آب مصرف شود تا مثانه شما همواره به یک اندازه باشد.

تکنسین های رادیوگرافی، به بیمار کمک می کنند تا روی میز مخصوص  درمان قرار بگیرد و سپس دستگاه رادیوتراپی را با استفاده از علائم قرار داده شده روی پوست بیمار، در قسمت مناسب قرار می دهند.

پس از آن، بیمار به مدت ۲۵  دقیقه، در اتاق رادیوتراپی، تنها می ماند.

در طول درمان

در طول رادیوتراپی، بیمار باید بر روی میز مخصوص رادیوتراپی، به آرامی دراز بکشد. همچنین ممکن است قبل از درمان، تصاویری (رادیوگرافی یا اسکن) از فرد گرفته شود تا از قرار گیری بیمار در موقعیت مناسب اطمینان حاصل شود. این دستگاه، صداهایی خرخر مانند تولید می کند اما‌ درطول درمان، بیمار چیزی احساس نخواهد کرد.

تکنسین های رادیوگرافی می توانند فرد را روی یک صفحه دوربین مداربسته در یک اتاق دیگر ببینند و صدای او را نیز بشنوند. همچنین آن‌ها می‌توانند از طریق یک میکروفون با بیمار صحبت کنند و از او بخواهند نفس خود را حبس کند یا گاهی اوقات نفس‌های سطحی بکشد. همچنین بیمار می‌تواند از طریق سیستم اینترکام، با آنها صحبت کند یا در صورت نیاز به توقف یا بروز هرگونه ناراحتی، با بالابردن دست خود، به آنها اطلاع دهد.

 این نوع رادیوتراپی، باعث وجود مواد رادیواکتیو در بدن نمی شود؛ بنابراین قرارگیری در کنار افراد دیگر از جمله زنان باردار و کودکان پس از انجام این درمان، بی خطر است.

رفت و آمد روزانه برای انجام رادیوتراپی

ممکن است بیمار مجبور باشد هر روز مسیر طولانی را برای انجام رادیوتراپی خود طی کند؛ البته این امر، بستگی به این دارد که نزدیکترین مرکز سرطان به محل زندگی بیمار کجا باشد. این رفت و آمد روزانه می تواند فرد را بسیار خسته کند مخصوصاً اگر فرد با عوارض جانبی ناشی از درمان هم مواجه باشد.

برای رفع این مشکل، می‌توان پیش از تعیین وقت، زمان های مناسب خود را به مرکز رادیوتراپی اطلاع دهید و آنها نیز نهایت تلاش خود را به کار خواهند گرفت تا مناسب ترین زمان را برای هر بیمار در نظر بگیرند؛ با این حال، به یاد داشته باشید که ممکن است این مراکز در برخی زمان ها بسیار شلوغ باشند و امکان تعیین تایم مناسب وجود نداشته باشد.

همچنین پارک خودرو نیز در فضای اطراف بیمارستان ها می تواند برای افراد دشوار باشد. می توان از کارکنان بخش رادیوتراپی پرسید که آیا امکان دریافت پارکینگ رایگان یا پارکینگ با تخفیف در فضای‌نزدیک بیمارستان، وجود دارد یا خیر. آنها می توانند نکاتی را در مورد مکان های رایگان پارک در نزدیکی بیمارستان به افراد ارائه دهند.

برخی از بیمارستان ها نیز رانندگان مخصوص به خود را دارند و خیریه های محلی ممکن است حمل و نقل بیمارستانی رایگان را برای بیماران ارائه دهند؛ بنابراین درباره وجود چنین امکاناتی از مرکز درمانی بپرسید.

عوارض جانبی درمان

رادیوتراپی پروستات می تواند بر مثانه و روده فرد تأثیر بگذارد. در این صورت ممکن است فرد بیشتر از حد معمول ادرار کند و همچنین دفع نیز افزایش یابد.

انتخاب های درمانی

پزشک ممکن است گزینه‌های درمانی مختلفی مانند نظارت بر سرطان یا انجام جراحی یا رادیوتراپی را به بیمار پیشنهاد دهد. به یاد داشته باشید که تمامی این انتخاب های درمانی، فواید و عوارض جانبی متفاوتی دارند.