داروها و وسایل مرتبط با اختلال نعوظ: انتخاب گزینه‌ی مناسب

جراحی پروستات، به عنوان یکی از روش‌های درمان سرطان پروستات، می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر زندگی جنسی مردان بگذارد. یکی از عوارض شایع این جراحی، اختلال نعوظ است که می‌تواند اعتماد به نفس و کیفیت زندگی را تحت تأثیر قرار دهد. اما نگران نباشید، شما تنها نیستید. بسیاری از مردان پس از جراحی پروستات با این مشکل مواجه می‌شوند و راهکارهای موثری برای بهبود عملکرد جنسی وجود دارد.

در این مقاله، قصد داریم به بررسی داروها و وسایل مرتبط با اختلال نعوظ بعد از جراحی پروستات بپردازیم. با ما همراه باشید تا اطلاعات کاملی درباره گزینه‌های مختلف در اختیار داشته باشید و بتوانید بهترین تصمیم را برای خود بگیرید.

اختلال نعوظ پس از جراحی پروستات

قبل از اینکه به راهکارها بپردازیم، بهتر است درک کنیم که چرا این مشکل ممکن است پس از جراحی پروستات رخ دهد.

علت اختلال نعوظ پس از جراحی پروستات

جراحی پروستات می‌تواند به اعصاب مسئول نعوظ آسیب برساند. این اعصاب نقش مهمی در انتقال پیام‌های عصبی برای ایجاد نعوظ دارند. آسیب به این اعصاب می‌تواند منجر به اختلال در نعوظ شود.

علائم اختلال نعوظ

علائم اختلال نعوظ شامل مشکل در دستیابی به نعوظ، حفظ نعوظ، یا هر دو مورد است. این مشکلات ممکن است به صورت گاه به گاه یا دائمی رخ دهند.

دارو و دستگاه ها

انتخاب درمانی برای اختلال نعوظ (ED) پس از سرطان پروستات می تواند دشوار باشد. نگران نباشید؛ هیچ روش "استاندارد و یکسانی" برای همه افراد وجود ندارد. گزینه مناسب، با توجه به درمان سرطان پروستات یا دیگر مشکلات پزشکی و یا اینکه آیا فرد قبل از درمان با اختلالات نعوظ مواجه بوده یا خیر، تعیین می شود.

با توجه به اهداف فرد برای بهبودی، روش با تهاجم کمتر (مانند داروهای ED) یا روش تهاجمی تر (مانند تزریق به آلت تناسلی) انتخاب می شود. هر روش درمانی که توسط بیمار انتخاب می شود، باید درباره آن با پزشک خود صحبت کند.

یکی از رایج‌ترین روش‌های درمان اختلال نعوظ، استفاده از داروهای خوراکی است. این داروها با افزایش جریان خون به آلت تناسلی مردانه عمل می‌کنند. برخی از داروهای رایج عبارتند از:

• سـیلدنافیل (ویاگرا): این دارو یکی از اولین داروهای مورد تایید برای درمان اختلال نعوظ است.
• واردنافیل (لویترا): این دارو اثر مشابهی با سیلدنافیل دارد اما ممکن است شروع اثر آن سریع‌تر باشد.
• تادالافیل (سیالیس): این دارو دارای اثر طولانی‌تری نسبت به دو داروی قبلی است.

توجه: این داروها برای همه مناسب نیستند و ممکن است با برخی داروهای دیگر تداخل داشته باشند. قبل از مصرف هر دارویی، حتما با پزشک خود مشورت کنید.

تزریق دارو به آلت تناسلی

اگر داروهای خوراکی موثر نبودند، ممکن است پزشک تزریق دارو به آلت تناسلی را تجویز کند. این روش شامل تزریق دارویی به آلت تناسلی قبل از رابطه جنسی است.

نحوه عملکرد داروی ED چگونه است؟

استفاده از داروها یا دستگاه های ED باعث ایجاد جریان خون در آلت تناسلی می شوند. می توان از این روش ها برای ایجاد نعوظ برای رابطه جنسی یا بهبود نعوظ بعد از درمان سرطان پروستات (توانبخشی آلت تناسلی) استفاده کرد. هدف از توانبخشی آلت تناسلی پس از درمان سرطان پروستات، سالم نگه داشتن بافت آلت تناسلی است. هیچ راه درست یا غلطی برای انجام توانبخشی آلت تناسلی وجود ندارد - اما شروع درمان آن اهمیت زیادی دارد.

در ادامه، برخی از رایج‌ترین داروها و دستگاه‌های ED مورد استفاده برای افزایش جریان خون ذکر شده است:

• قرص های اختلال نعوظ (بازدارنده های 5 PDE - با دوز پایین).
• پمپ های آلت تناسلی (که به عنوان دستگاه های نعوظ خلاء نیز شناخته می شوند).
• استفاده منظم از داروهای تزریقی به آلت تناسلی.
• استفاده منظم از شیاف مجرای ادرار یا MUSE.

هیچ روشی قطعا به عنوان بهترین روش شناخته نمی شود و عادت کردن به همه آنها به زمان نیاز دارد. در واقع، ممکن است موارد بسیاری از داروها یا دستگاه‌های تقویت‌کننده نعوظ پیش از رسیدن به نتیجه مطلوب، امتحان شود.

هدف اساسی، حفظ سلامت بافت های مرتبط به نعوظ است. باید از این روش ها برای ایجاد جریان خون روزانه استفاده شود و هدف خود برای دستیابی به 1 تا 3 نعوظ کافی برای دخول به صورت هفتگی حفظ شود.

نحوه مصرف داروی ED

ساده: با پزشک خود در این باره صحبت کنید. باید در مورد گزینه های دارویی ED، مزایا و معایب، خطرات و عوارض جانبی احتمالی هر کدام با پزشک مشورت شود. برخی از گزینه‌های درمانی بر اساس نوع درمانی که فرد انجام داده است یا اینکه قبل از ابتلا به سرطان پروستات در نعوظ با مشکل مواجه بوده‌ یا خیر، می‌توانند کم و بیش مؤثر باشند.

اولین قدم همیشه و همیشه صحبت کردن با پزشک است.

تصمیم گیری در مورد درمان های ED که فرد تمایل به انجام آن دارد

برای کمک به کسب آمادگی برای صحبت کردن در مورد گزینه های درمانی با پزشک، این راهنمای تصمیم گیری 4 مرحله ای را دنبال کنید. (توجه: تمام تصمیمات درمانی باید با مشورت با پزشک گرفته شوند.)

مرحله 1: آیا علاقه مند به استفاده از داروها و یا دستگاه هایی برای کمک به اختلال نعوظ هستید؟

• بله – به مرحله 2 مراجعه شود
• خیر - به جای آن، تمرینات تمرکزی را انجام دهید. این تمرینات شامل لمس حسی (به جای مصرف دارو یا استفاده از وسایل) است که کمک می کنند تا فرد دوباره در فعالیت جنسی رضایت بخش و غیر دخولی شرکت کند. به یاد داشته باشید که برای رسیدن به ارگاسم نیازی به نعوظ محکم نیست و بدون آن هم می توان باعث تحریک شد.

مرحله 2: آیا تمایل به به استفاده از داروها برای بهبود عملکرد نعوظ دارید؟

• بله – به مرحله 3 مراجعه شود
• خیر - استفاده از دستگاه نعوظ خلاء (یا پمپ آلت تناسلی) را در نظر بگیرید.

مرحله 3: آیا مشکلی با رابطه جنسی بدون دخول در آینده ندارید؟

• بله – استفاده از قرص های نعوظ را که می توانند به حفظ سلامت آلت تناسلی در حین بهبود اعصاب نعوظ کمک کنند، در نظر بگیرید.
• خیر - استفاده از شیاف پلت پیش آبراه یا تزریق دارو به آلت تناسلی را در نظر بگیرید.

مرحله 4: اگر جراحی سرطان پروستات انجام داده اید، چه نوع جراحی انجام داده اید؟

• جراحی دو طرفه برای حفظ عصب (اعصاب در هر دو طرف پروستات حفظ می شوند) - همه داروها و دستگاه های ضد نعوظ برای بررسی در دسترس هستند.
• جراحی حفظ عصب یک طرفه (اعصاب از یک طرف پروستات برداشته می شوند) - همه داروها و دستگاه های ضد نعوظ می توانند مورد بررسی قرار بگیرند، اما قرص های نعوظ ممکن است به اندازه ای که به اعصاب سالم برای کارکرد خوب متکی هستند، مؤثر نباشند.
• جراحی بدون حفظ عصب (اعصاب از هر دو طرف پروستات برداشته می شوند) - فقط دستگاه ها (مانند دستگاه نعوظ خلاء) یا شیاف یا گلوله مجرای ادرار (MUSE) یا تزریق دارو به آلت تناسلی برای بررسی در دسترس هستند. دستگاه ها و داروهای تهاجمی تر به اعصاب بستگی ندارند.

شما میتوانید از مرجع سرطان پروستات ایران، اطلاعات تکمیلی را در خصوص "انواع روش های جراحی پروستات" کسب کنید.

گزینه های دیگر برای درمان ED

خوشبختانه، گزینه‌های درمانی مختلفی برای اختلال نعوظ پس از جراحی پروستات وجود دارد. بیایید به برخی از آن‌ها بپردازیم.

دوباره به چالش کشیدن

در صورت داشت سابقه‌ی استفاده از درمان‌های تهاجمی‌تر مانند شیاف و تزریق دارو، فرد می تواند با پزشک خود در مورد مصرف آزمایشی قرص‌های نعوظ صحبت کند تا درباره اثربخشی این قرص‌ها اطلاعات بیشتری کسب کند. این کار، به عنوان "چالش مجدد" شناخته می شود.

ایمپلنت آلت تناسلی

در موارد شدید اختلال نعوظ، ممکن است جراحی برای نصب ایمپلنت آلت تناسلی توصیه شود. این ایمپلنت به شما کمک می‌کند تا نعوظ ایجاد کنید.

ترکیب درمان ها

در صورت عدم اثربخشی انواع داروها، می توان با پزشک خود درباره امکان استفاده از درمان های ترکیبی که در آن دو نوع دارو و دستگاه ضد نعوظ با هم استفاده می شوند، صحبت کرد.

لازم است که هر روش درمانی، در صورت عدم ایجاد ناراحتی برای بیمار، حداقل 8 بار انجام شود و در صورت عدم اثربخشی، به روش دیگر تغییر داده شود. حتی روشی در ابتدا هیچگونه اثربخشی نداشته باشد، ممکن است ماه ها یا حتی سال ها بعد، اثر آن بر بدن تغییر کند. همچنین امکان دارد با ترکیب روش های مختلف، اثربخشی مورد نظر ایجاد شود.

جدول زمانی درمان ED: راهنمای ماه به ماه در مدت زمان بعد از جراحی

این مورد، در هر فرد متفاوت است، اما در این مقاله، یک مرور کلی از آنچه بیمار باید انتظار داشته باشد - و چه درمان های ED ممکن است انجام شود - در طول سال اول بهبودی پس از جراحی سرطان پروستات ذکر شده است.

4 ماه پس از جراحی سرطان پروستات

کمی بعد از انجام جراحی و معمولاً در سال اول، می توان از پمپ های آلت تناسلی و تزریق دارو به آلت تناسلی برای دستیابی به نعوظ قوی استفاده کرد. اگرچه مصرف قرص‌های ED می‌تواند به حفظ سلامت آلت تناسلی کمک کند، اما معمولا نمی تواند نعوظ کافی برای دخول در این مدت را بهبود بخشد.

اینکه کدام روش درمانی انتخاب می شود، به تصمیم بیمار و همسر او برای داشتن رابطه دخولی بستگی دارد (و اینکه چقدر با ایده استفاده از تزریق یا دستگاه موافق هستند).

انتظارات واقع بینانه داشته باشید. بسیاری از افراد فکر می کنند که مصرف ویاگرا، سیالیس، لویترا یا استاکسین به آنها نعوظی می دهد که در دهه بیست سالگی خود داشتند. چهار ماه پس از جراحی، هنوز خیلی زود است که انتظار داشته باشیم نعوظ به اندازه کافی قوی برای دخول با استفاده از قرص های ED باشد.

یاد آوردی:

• بهبود دسته های عصبی آسیب دیده در طول جراحی تا 2 سال طول می کشد. در برخی موارد بهبودی 3 تا 4 سال پس از جراحی ادامه دارد.
• قرص های ایجاد کننده نعوظ به داشتن برخی از عملکردهای عصبی وابسته هستند.
• مصرف قرص های ایجاد کننده نعوظ می توانند برای برخی افراد اثربخشی بیشتری داشته باشد.

6 ماه پس از جراحی سرطان پروستات

هنوز خیلی زود است که انتظار داشته باشیم نعوظ به اندازه کافی برای دخول با استفاده از قرص های ED باشد. اما در این زمان، باید جریان خون در آلت تناسلی افزایش یابد که امکان نعوظ نیمه را فراهم کند و مهمتر از آن، بافت آلت تناسلی را سالم نگه دارد. برای افزایش سرعت بازگشت به رابطه جنسی دخولی، در مورد استفاده از پمپ آلت تناسلی یا تزریق دارو به آلت تناسلی با پزشک خود صحبت کنید.

در صورت استفاده از شیاف مجرای ادراری (که معمولاً با نام تجاری MUSE شناخته می‌شود) و عدم رضایت از نتیجه آن، می توان از پمپ آلت تناسلی یا تزریق دارو به آلت تناسلی استفاده کرد - یا MUSE را در ترکیب با قرص‌های ایجاد کننده نعوظ استفاده کرد.

در صورت استفاده از شیاف یا گوی های مجرای ادراری (MUSE)، پمپ خلاء یا تزریق آلت تناسلی و داشتن رضایت از اثربخشی آن، می توان از چالش مجدد استفاده کرد – یعنی جایگزین کردن قرص‌ها برای بررسی میزان اثربخشی داروهایی با تهاجم کمتر.

یادآوری: همیشه پیش از انجام هر گونه تغییر با پزشک خود صحبت کنید.

12 ماه پس از جراحی سرطان پروستات

در بسیاری از افراد، استفاده از قرص های ایجاد کننده نعوظ در سال اول بهبودی اثربخشی ندارند. در واقع، نداشتن نعوظ قوی تا اواخر سال دوم بعد از جراحی، بسیار طبیعی است. به یاد داشته باشید، حتی اگر مصرف قرص های ED باعث ایجاد نعوظ قوی نشوند، افزایش جریان خون می تواند به حفظ بافت سالم آلت تناسلی کمک کند. در صورتی که در طول مصرف این داروها، فرد متوجه افزایش جریان خون به آلت تناسلی خود نشد، می تواند از روش تهاجمی تری مانند MUSE یا تزریق استفاده کند.

در صورت استفاده از روش MUSE بدون نتایج رضایت بخش، بهتر است در مورد استفاده از درمان های ترکیبی با پزشک صحبت شود - به عنوان مثال، استفاده از MUSE همراه با مصرف قرص های ایجاد کننده نعوظ. همچنین می توان امکان تزریق یا استفاده از پمپ آلت تناسلی را نیز بررسی کرد.

در صورت تصمیم به توقف استفاده از داروها یا استفاده از وسایل ایجاد کننده نعوظ در این مرحله، ممکن است نوع انجام فعالیت جنسی نیز در این شرایط مهم باشد- این مطمئناً برای بیشتر زوج ها صادق است. فعالیت جنسی غیر دخولی می‌تواند بسیار رضایت‌بخش باشد، اما می‌تواند به تلاش و ارتباط صمیمی نیاز داشته باشد. نکته مهم این است که باید این فعالیت با همکاری یکدیگر انجام شود– داشتن ارتباط صمیمی و جلوگیری از تاثیر اضطراب بر عملکرد نیز اهمیت زیادی دارد – در این شرایط می توان راه های جدیدی برای دستیابی به لذت پیدا کرد.

بهبودی پس از درمان سرطان پروستات یک فرآیند است، اما مصرف داروها و استفاده از دستگاه های ED می توانند کمک کننده باشند. لازم است با پزشک خود در مورد گزینه های مناسب خود و تمایلات خود صحبت کنید.

انتخاب بهترین گزینه

انتخاب بهترین گزینه برای درمان اختلال نعوظ به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:

• شدت اختلال نعوظ
• سایر مشکلات سلامتی
• ترجیحات شخصی
• هزینه

بهترین راه برای انتخاب گزینه مناسب، صحبت با پزشک است. پزشک می‌تواند ارزیابی کاملی از وضعیت شما انجام دهد و بهترین گزینه درمانی را توصیه کند.

نکات مهم

• صبور باشید: بهبود نعوظ پس از جراحی ممکن است زمان‌بر باشد.
• ورزش کنید: فعالیت بدنی منظم می‌تواند به بهبود سلامت کلی و عملکرد جنسی کمک کند.
• کاهش استرس: استرس می‌تواند بر عملکرد جنسی تاثیر بگذارد. تکنیک‌های مدیریت استرس مانند مدیتیشن و یوگا را امتحان کنید.
• ارتباط با همسر: صحبت با همسرتان درباره مشکلات جنسی می‌تواند به تقویت رابطه شما کمک کند.

نتیجه‌گیری

اختلال نعوظ پس از جراحی پروستات می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، اما مهم است بدانید که شما تنها نیستید. با گزینه‌های درمانی مختلفی که در دسترس است، می‌توانید به زندگی جنسی رضایت‌بخش بازگردید. مهمترین نکته، صحبت با پزشک و یافتن بهترین راهکار برای خودتان است.

پرسش های متداول